ذات السلقه

[ویکی فقه] ذات السَلِقِه از اسامی مدینه در تورات است، به جهت دوری شهر از کوه های اطراف.
واژه ذات السَلِقِه به فتح سین و کسر لام و کسر قاف خوانده می شود.