وابر

کسی . احدی

وابر. [ ب ِ ] ( ع اِ ) کسی. احدی : مابه وابر؛ کسی در آن نیست. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). یقال مابالدار وابر؛ ای احد. ( مهذب الاسماء ).

( وا بَر ) ( عدم منتج شدن به بسته شدن نطفه از جفگتیری اول و ) ؛ اقدام به جفتگیری دوباره
( وا بُر ) جداسازی؛ باز بریدن
( وا بُر ) سیاه بهش