خبطه

ضربت , با چيز پهن وسنگين (مثل چماق) زدن , صداي تلپ , با صداي تلپ تلپ زدن ياراه رفتن

خبطة. [ خ َ ب َ طَ ] (ع اِ) بقیه ٔ آب در غدیر یا در خنور. (از منتهی الارب ).

خبطة. [ خ َ طَ ] (ع اِ) زکام که پیش از سرما بمردم عارض شود. (از منتهی الارب ) (متن اللغة) (معجم الوسیط). || ضربه ای که شتر گشن ماده شتر را زند. (ازمتن اللغة) || بقیه ٔ آب در غدیر و یا در خنور. (از معجم الوسیط) (از منتهی الارب ). || شیر باقی مانده در مشک و طعام باقی مانده در خنور. (از منتهی الارب ). || باران فراخ سست قطره در زمین . (منتهی الارب ) (متن اللغة) (معجم الوسیط). || دست رسیده شده از جن . مسةالجن . (از متن اللغة). جن زده . || شیئی کم و اندک . (از منتهی الارب ) (متن اللغة) (معجم الوسیط). یقال : علیه خبطة جمیلة؛ یعنی اندکی از جمال و خوبی در او باقی است .

خبطة. [ خ ِ طَ ] (ع اِ) بقیه ٔ آب مانده در خنور یا در غدیر. (از معجم الوسیط). || شیر باقیمانده در مشک . شیر اندک . (از منتهی الارب ). || کم . اندک . (از معجم الوسیط). گیاه اندک . (از منتهی الارب ). || جزء و قطعه ای از هرچیز و جماعت . (از معجم الوسیط). || پاره ای از شب . || چند از مردم . (از منتهی الارب ). گروهی از مردم . || پاره ای از خانه ها. (از منتهی الارب ).

خبطة. [ خ ُطَ ] (ع اِ) بقیه آب مانده در غدیر. (از معجم الوسیط) (متن اللغة) (منتهی الارب ). || شیر باقی مانده در مشک . (از منتهی الارب ). || طعام باقی مانده در خنور. (از منتهی الارب ) (از متن اللغة).