/chaaooshi/ آوازی است که در مشایعبت یا استقبال از زائران خوانده می شودبیشتر فرهنگهای فارسی چاووش را کلمه ایی ترکی دانسته و از آن به عنوان نقیب لشگر و کسی که پیشاپیش قافله و یا دسته ای از زوار حرکت کرده و آواز بخواند، معنی نموده انداین که این واژه چگونه و در چه تاریخی وارد زبان فارسی گردیده و مورد استعمال قرار گرفت روشن نیستاما آیین مربوط به این آواز به خاطر پیوند آن با سنن شیعی تاریخ تقریبی آن را با پیدایش و رواج آیین های مربوط به شیعیان مرتبط می سازدتحقیقات نشان می دهد که تقریبا در کلیه ی مناطق شیعه نشین کشور این آیین به شکل گسترده یی مورد استفاده قرار می گیردموسیقی چاووشی نیز مانند اشعار آن تقریبا در همه نواحی مازندران دارای فرم و مایگی واحد استدر برخی از نواحی غرب این استان گونه هایی از چاووشی تحت تاثیر چاوورشی خوانی و شهادت خوانی رودبار بنه ی لاهیجان نیز شنیده شده استاین آواز از موسیقی ردیفی اخذ شده است، از همین رو به طور کامل در انطباق با موسیقی سنتی و به اصطلاح دستگاهی استشاید موسیقی چاووشی از انواع نادر موسیقی مذهبی در مازندران باشد که به هیچ وجه تحت تاثیر موسیقی بومی این منطقه قرار نگرفته استنمونه اشعار چااوشی: هرکه دارد هوس کرببلا بسم الله هرکه باشد زپی شیر خدا بسم الله
چا اوشی
گویش مازنی
آوازی است که در مشایعبت یا استقبال از زائران خوانده می شودبیشتر ...
کلمات دیگر: