( ثاءة ) ثاءة. [ ءَ ] ( اِخ ) نام محلی است در شعر. || نام موضعی است ببلاد هذیل.
ثاءه
لغت نامه دهخدا
ثاءة. [ ءَ ] (اِخ ) نام محلی است در شعر. || نام موضعی است ببلاد هذیل .
کلمات دیگر:
ثاءة. [ ءَ ] (اِخ ) نام محلی است در شعر. || نام موضعی است ببلاد هذیل .