سرآزاد

سرآزاد. [ س َ ] (اِ مرکب ) چته . چریک . باشی . پوزوق . حشر. (یادداشت مؤلف ). || (ص مرکب ) نجیب . اصیل :
به خرّاد گفت ای سرآزاد مرد
به رنجی دگر گرد پوزش مگرد.

فردوسی .

آن مهتران گفتند ما را در میاه بایدایستادن و این دیوان را بدست شاه بازداد و خود سرآزاد بشد. (اسکندرنامه ، نسخه ٔ سعید نفیسی ). || سرخود. آزاد : ایشان را بگذاشتند تا سرآزاد بر قلعه رفتند. (اسکندرنامه ، نسخه ٔ سعید نفیسی ).