کاه <a href="/words/b7ev/گل" target="_blank">گل</a> . [ گ ِ ] (اِ مرکب ) گل بکاه آمیخته که دیوار وبام را بدان اندایند. (یادداشت مؤلف ) : چون سیل خراب کرد بنیاد دیوار چه کاهگل چه پولاد. نظامی .

کاه گل . [ گ ِ ] (اِ مرکب ) گل بکاه آمیخته که دیوار وبام را بدان اندایند. (یادداشت مؤلف ) : چون سیل خراب کرد بنیاد دیوار چه کاهگل چه پولاد. نظامی .

لغت نامه دهخدا

(گِ) (اِمر.) مخلوط <a href="/words/a9en/کاه" target="_blank">کاه</a> و گل که برای اندودن بام و دیوار به کار برند.

(گِ) (اِمر.) مخلوط کاه و گل که برای اندودن بام و دیوار به کار برند.

کاه گل

فرهنگ معین

لغت نامه دهخدا