ناخوش آوازی . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (حامص مرکب ) ناخوش آواز بودن . آواز منکر داشتن . آواز خوش نداشتن . صفت ناخوش آواز.
ناخوش آوازی
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر:
ناخوش آوازی . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (حامص مرکب ) ناخوش آواز بودن . آواز منکر داشتن . آواز خوش نداشتن . صفت ناخوش آواز.