(تلفظ: nāz āfarin) (= نازآفریننده) (به مجاز) معشوقی که ناز بسیار به کار برد ؛ آنکه نعمت و رفاه و خوشی پدید آورد ؛ نازآفریده ؛ پدید گشته از ناز و فخر و تکبر ؛ به لطف و نرمی آفریده شده .
نازآفرین
فرهنگ اسم ها
لغت نامه دهخدا
نازآفرین . [ ف َ ] (نف مرکب ) پدیدآورنده ٔ خوشی و خرمی . خداوند ناز. آفریننده ٔ ناز. || (ن مف مرکب ) پدیدگشته از فخر وتکبر. || با ملایمت و نرمی ساخته شده . (ناظم الاطباء). || نازنین . رجوع به ناز شود.
کلمات دیگر: