متروک

[ویکی فقه] متروک (حدیث). متروک، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حدیثی که راوی آن متهم به کذب، معروف به کذب، کثیر الاشتباه، متجاهر به فسق و یا کثیر الغفله باشد، گفته می شود.
یکی از اقسام عمده حدیث، حدیث ضعیف است.حدیث ضعیف دارای اقسامی است که از جمله آنها حدیث متروک است.
تعریف حدیث متروک
حدیث متروک حدیثی است که راوی آن دارای یکی از خصوصیات ذیل باشد: ا - متهم به کذب - روایت را تنها راوی دارای چنین خصوصیتی نقل کند و روایت مخالف با قواعد معلومه باشد -ب - معروف به کذب - هر چند در نقل حدیث دروغی از وی شنیده نشده باشد -ج - کثیر الاشتباه. د - متجاهر به فسقهـ - کثیر الغفله
تعریف دیگر
برخی گفته اند: حدیث متروک حدیثی است که راوی غیر ثقه آن را مخالف با نقل مشهور نقل کند. بر شماری حدیث متروک از اقسام حدیث مشترک، غلط شایع است بلکه باید آن را از پائین ترین مراتب حدیث ضعیف به حساب آورد. علت این که محدثان، حدیث دارای چنین خصوصیات را متروک دانسته و موضوع به حساب نیاورده اند این است که صرف متهم به کذب بودن راوی و تفرد وی نسبت به نقل حدیث مجوز برای حکم به موضوع بودن آن نیست.
تعبیرات مترادف
...