ملوک شبانکاره

ملوک شبانکاره نام سلسله ای است از ملوک کردان فارس که از سال ۴۴۸ تا سال ۷۵۶ ه'. ق. در ولایت اجدادی خود به ارث حکومت می کردند تا اینکه به دست آل مظفر مغلوب و برافتادند.
شبانکاره در دهخدا
FAŻLŪYA,Amir ABU’LʿABBĀS FAŻL, IRANICA
سلسله نسب ایشان را مؤلف مجمع الانساب شبانکاره گوید: که ایشان از اسباط اردشیر اند و از نژاد کرد بوده و به ولایت فارس میزیسته اند و سبب تسمیه ایشان به شبانکاره، اشتغال طوایف تحت امرشان به گله داری و شبانی بوده است. (از تاریخ کرد ص ۱۶۸)
ابن البلخی در احوال شبانکاره کرد پارس چنین نویسد: در عهد اسلام چون لشکر عرب، پارس بگرفتند این قوم را چون دیگر پارسیان قهر کردند ،چون با اعراب جنگیدند و آواره شدند، به گوسپندداری افتادند و مقام به ضاد شوربانان کردند از دشت آورد… و همه ساله از کوه به کوه می گشتند تا به آخر روزگار باکالیجار برفتند و دارابجرد به دست گرفتند و دولت دیلم به انجام رسیده بود و دفع ایشان نتوانستند کردن و ایشان بسیار شدند و قومی گشتند.
اصل این قوم در آن وقت دو برادر بودند: یکی محمدبن یحیی و این محمد پدر سلک بود که حسنویه پسر اوست و دیگر نمردبن یحیی برادر بزرگتر بود. دارابجرد به حکم او بود.