جمع نافه است
نفه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نفه. [ ن َف ْه ْ ] ( ع مص ) مانده گشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). مانده شدن. ( از تاج المصادر بیهقی ).
نفه. [ ن ُف ْ ف َه ْ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ نافه. رجوع به نافه شود.
نفه. [ ن ُف ْ ف َه ْ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ نافه. رجوع به نافه شود.
نفه . [ ن َف ْه ْ ] (ع مص ) مانده گشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). مانده شدن . (از تاج المصادر بیهقی ).
نفه . [ ن ُف ْ ف َه ْ ] (ع ص ، اِ) ج ِ نافه . رجوع به نافه شود.
پیشنهاد کاربران
نِفَه در گویش یزدی یعنی خِشتَک شلوار
کلمات دیگر: