امیدواری

امیدوار بودن امید داشتن .
( دماغه امیدواری ) در قدیم دماغه طوفانها نامیده می شد . دماغه ایست در جنوب افریقا که بار تولمودیاس آنرا در ۱۴۸۸ م . کشف کرد و بار دیگر واسکود گاما آنرا در ۱۴۹۷ اکتشاف نمود .

امیدواری. [ اُمیدْ ] ( حامص مرکب ) مقابل ناامیدی. ( آنندراج ). رجاء. ارتجاء. ترجی. ترجیه. ( یادداشت مؤلف ). امیدوار بودن. امید داشتن. ( از فرهنگ فارسی معین ). آرزومندی :
مجنون ز سر امیدواری
می کرد بسجده حق گزاری.عاشق چو شنید امیدواری
گفتا که بیار تا چه داری.کاری که ازو امید داری
باشد سبب امیدواری.عمر دگر بباید بعد از فراق ما را
کین عمر صرف کردیم اندر امیدواری. || انتظار. توقع. چشم داشت هر چیز خوب :
لطفی کن از آن لَطَف که داری
بگشای در امیدواری.در ترس چنان امیدواریست
در وقت امید رستگاریست.بدان کرم که تو داری امیدواری هست.

امید داشتن، امیدوار بودن.