مترادف مصیبت : آفت، بلا، حادثه، رزیه، رنج، سختی، فاجعه، گرفتاری، نائبه، نکبت، سوگ، عزا، عزاداری، ماتم
متضاد مصیبت : خوشی، عیش
برابر پارسی : اندوه، پیش آمد ناگوار، پریشانی، دردمندی
مصیبت
مترادف مصیبت : آفت، بلا، حادثه، رزیه، رنج، سختی، فاجعه، گرفتاری، نائبه، نکبت، سوگ، عزا، عزاداری، ماتم
متضاد مصیبت : خوشی، عیش
برابر پارسی : اندوه، پیش آمد ناگوار، پریشانی، دردمندی
فارسی به انگلیسی
tragical event, disaster, calamity, hardship, suffering
affliction, blight, calamity, Cancer, cataclysm, catastrophe, curse, disaster, evil, plague, scourge, suffering, tragedy, trial, trouble, woe
فارسی به عربی
بالة , حزن , فساد , کارثة , لعنة , ماساة
مترادف و متضاد
سانحه، سختی، فلاکت، بدبختی، مصیبت، بلاء، فاجعه، بیچارگی
درد، مشقت، رنج، مصیبت، رنجوری، شکنجه، پریشانی، سیاه بختی، غم زدگی
فلاکت، مصیبت، فاجعه، بلای ناگهانی
بدبختی، مصیبت، سیاه بختی، بلاء، فاجعه، حادثه بد، ستارهء بدبختی
بدبختی، مصیبت، رویداد ناگوار، حادثه بد، قضا
مصیبت، تراژدی، فاجعه، نمایش حزن انگیز، سوگ نمایش
مصیبت، عذاب
مصیبت، غم و اندوه، غم، فرم، حزن، غصه، نژندی، سوگ، تاثر، غمگینی
رنج، مصیبت، عدل، محنت، لنگه، تا، تاچه، بلاء
مصیبت، بد نامی، فساد، تباهی، بد اخلاقی
آفت، بلا، حادثه، رزیه، رنج، سختی، فاجعه، گرفتاری، نائبه، نکبت ≠ خوشی، عیش
سوگ، عزا، عزاداری، ماتم
۱. آفت، بلا، حادثه، رزیه، رنج، سختی، فاجعه، گرفتاری، نائبه، نکبت
۲. سوگ، عزا، عزاداری، ماتم ≠ خوشی، عیش
فرهنگ فارسی
سختی و رنج، اندوه، مصائب ومصاوب ومصیبات جمع
( اسم ) ۱ - رنچ سختی بلا ۲- اندوه . ۳- در گذشت خویشاوند یا دوستی صمیم : ... داد آن مظلوم مرحوم ازو بستانی و با شافی فضلات خویش تسفی این مصیبت رسیده حاصل کنی ... جمع : مصائب ( مصایب ) مصیبات .
( اسم ) ۱ - رنچ سختی بلا ۲- اندوه . ۳- در گذشت خویشاوند یا دوستی صمیم : ... داد آن مظلوم مرحوم ازو بستانی و با شافی فضلات خویش تسفی این مصیبت رسیده حاصل کنی ... جمع : مصائب ( مصایب ) مصیبات .
فرهنگ معین
(مُ بَ ) [ ع . مصیبة ] (اِ. ) سختی ، رنج ، اندوه . ج . مصائب .
لغت نامه دهخدا
مصیبت. [ م ُ ب َ ] ( ع اِ ) مصیبة. حادثه. سختی و بدبختی و نکبت. محنت و رنج. ( ناظم الاطباء ). بلیه و هر امر مکروه. مکروهی که به آدمی رسد. سختی. ( منتهی الارب ). رنج و سختی و بلا :
بداخترتر از مردم آزار نیست
که روز مصیبت کسش یار نیست.
گو در ایام سلامت به جوانمردی کوش.
اگر دندان نباشد نان توان خورد
مصیبت آن بود که نان نباشد.
تنور شکم دم به دم تافتن
مصیبت بود روز نایافتن.
راست گویی که در مصیبت تو
همه مسعودسعد سلمانند.
نزدیک آفتاب لباس سیاه بود.
حیران و بیخبر شده چون نقش آزرم.
زین مصیبت روی در دیوارمی.
مصیبة. [ م ُ ب َ ] ( ع اِ ) مصیبت. ( ازمنتهی الارب ). تعزیت. ( آنندراج ). سوک. داغ آنچه موافق طبع نبود، مانند مرگ و جز آن. ( از تعریفات جرجانی ). || مصیبت. سختی. رنج. سختی رسیده به کسی. اندوه ِ رسنده به کسی. ( منتهی الارب ). ج. مصائب. ( ازآنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کاری سخت که به کسی رسد. ( ترجمان القرآن جرجانی ص 89 ). || اندوه. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). غم و اندوه که بر مردم رسد. ج ، مصائب ، مصیبات. ( مهذب الاسماء ). و رجوع به مصیبت شود.
بداخترتر از مردم آزار نیست
که روز مصیبت کسش یار نیست.
سعدی.
هرکه فریادرس روز مصیبت خواهدگو در ایام سلامت به جوانمردی کوش.
سعدی.
پرسیدندش که شکرِ چه می گویی ، گفت شکر آن که به مصیبتی گرفتارم نه به معصیتی. ( گلستان ).اگر دندان نباشد نان توان خورد
مصیبت آن بود که نان نباشد.
سعدی.
قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید. ( گلستان ). گفت تا مصیبت دونشود، یکی نقصان مایه و دیگر شماتت همسایه. ( گلستان ).تنور شکم دم به دم تافتن
مصیبت بود روز نایافتن.
( بوستان ).
|| اندوه و رنج و ملال. ( ناظم الاطباء ). غم و اندوه که به مردم رسد. اندوه که به کسی رسیده باشد. ( یادداشت مؤلف ). || تعزیت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سوک و تعزیت و عزا و ماتم. ( ناظم الاطباء ). رزیئه. نائبه. نوبه. رزء. صاکمة. مرزئة. نؤبه. رزیة. ( دهار ). مصوبة. ( منتهی الارب ). فاجعه. داغ فرزند یا عزیزی دیگر. فقد کسان و نزدیکان.اندوهی که از مرگ عزیزان حاصل آید. ( از یادداشت مؤلف ). درگذشت خویش یا دوستی یکدل : چنان دیدامیرالمؤمنین... که بگرداند خاطر خود را از جزع براین مصیبتها. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 311 ). نبایستی که به مصیبت آمده بودیمی. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 345 ).مصیبت سخت بزرگ است اما موهبت به بقای خداوند بزرگتر. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 291 ). به خداوند مصیبت عزیزان آن درد نرسد که بدان کس که بیفایده گوش دارد. ( ازقابوسنامه ).راست گویی که در مصیبت تو
همه مسعودسعد سلمانند.
مسعودسعد.
عیسی به حکم رنگرزی بر مصیبتش نزدیک آفتاب لباس سیاه بود.
خاقانی.
حقا که در مصیبتت ای نقش ایزدی حیران و بیخبر شده چون نقش آزرم.
خاقانی.
گر دل من هوشیارستی دمی زین مصیبت روی در دیوارمی.
عطار.
مصیبة. [ م ُ ب َ ] ( ع اِ ) مصیبت. ( ازمنتهی الارب ). تعزیت. ( آنندراج ). سوک. داغ آنچه موافق طبع نبود، مانند مرگ و جز آن. ( از تعریفات جرجانی ). || مصیبت. سختی. رنج. سختی رسیده به کسی. اندوه ِ رسنده به کسی. ( منتهی الارب ). ج. مصائب. ( ازآنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کاری سخت که به کسی رسد. ( ترجمان القرآن جرجانی ص 89 ). || اندوه. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). غم و اندوه که بر مردم رسد. ج ، مصائب ، مصیبات. ( مهذب الاسماء ). و رجوع به مصیبت شود.
مصیبت . [ م ُ ب َ ] (ع اِ) مصیبة. حادثه . سختی و بدبختی و نکبت . محنت و رنج . (ناظم الاطباء). بلیه و هر امر مکروه . مکروهی که به آدمی رسد. سختی . (منتهی الارب ). رنج و سختی و بلا :
بداخترتر از مردم آزار نیست
که روز مصیبت کسش یار نیست .
هرکه فریادرس روز مصیبت خواهد
گو در ایام سلامت به جوانمردی کوش .
پرسیدندش که شکرِ چه می گویی ، گفت شکر آن که به مصیبتی گرفتارم نه به معصیتی . (گلستان ).
اگر دندان نباشد نان توان خورد
مصیبت آن بود که نان نباشد.
قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید. (گلستان ). گفت تا مصیبت دونشود، یکی نقصان مایه و دیگر شماتت همسایه . (گلستان ).
تنور شکم دم به دم تافتن
مصیبت بود روز نایافتن .
|| اندوه و رنج و ملال . (ناظم الاطباء). غم و اندوه که به مردم رسد. اندوه که به کسی رسیده باشد. (یادداشت مؤلف ). || تعزیت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سوک و تعزیت و عزا و ماتم . (ناظم الاطباء). رزیئه . نائبه . نوبه . رزء. صاکمة. مرزئة. نؤبه . رزیة. (دهار). مصوبة. (منتهی الارب ). فاجعه . داغ فرزند یا عزیزی دیگر. فقد کسان و نزدیکان .اندوهی که از مرگ عزیزان حاصل آید. (از یادداشت مؤلف ). درگذشت خویش یا دوستی یکدل : چنان دیدامیرالمؤمنین ... که بگرداند خاطر خود را از جزع براین مصیبتها. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 311). نبایستی که به مصیبت آمده بودیمی . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 345).مصیبت سخت بزرگ است اما موهبت به بقای خداوند بزرگتر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 291). به خداوند مصیبت عزیزان آن درد نرسد که بدان کس که بیفایده گوش دارد. (ازقابوسنامه ).
راست گویی که در مصیبت تو
همه مسعودسعد سلمانند.
عیسی به حکم رنگرزی بر مصیبتش
نزدیک آفتاب لباس سیاه بود.
حقا که در مصیبتت ای نقش ایزدی
حیران و بیخبر شده چون نقش آزرم .
گر دل من هوشیارستی دمی
زین مصیبت روی در دیوارمی .
بداخترتر از مردم آزار نیست
که روز مصیبت کسش یار نیست .
سعدی .
هرکه فریادرس روز مصیبت خواهد
گو در ایام سلامت به جوانمردی کوش .
سعدی .
پرسیدندش که شکرِ چه می گویی ، گفت شکر آن که به مصیبتی گرفتارم نه به معصیتی . (گلستان ).
اگر دندان نباشد نان توان خورد
مصیبت آن بود که نان نباشد.
سعدی .
قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید. (گلستان ). گفت تا مصیبت دونشود، یکی نقصان مایه و دیگر شماتت همسایه . (گلستان ).
تنور شکم دم به دم تافتن
مصیبت بود روز نایافتن .
(بوستان ).
|| اندوه و رنج و ملال . (ناظم الاطباء). غم و اندوه که به مردم رسد. اندوه که به کسی رسیده باشد. (یادداشت مؤلف ). || تعزیت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سوک و تعزیت و عزا و ماتم . (ناظم الاطباء). رزیئه . نائبه . نوبه . رزء. صاکمة. مرزئة. نؤبه . رزیة. (دهار). مصوبة. (منتهی الارب ). فاجعه . داغ فرزند یا عزیزی دیگر. فقد کسان و نزدیکان .اندوهی که از مرگ عزیزان حاصل آید. (از یادداشت مؤلف ). درگذشت خویش یا دوستی یکدل : چنان دیدامیرالمؤمنین ... که بگرداند خاطر خود را از جزع براین مصیبتها. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 311). نبایستی که به مصیبت آمده بودیمی . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 345).مصیبت سخت بزرگ است اما موهبت به بقای خداوند بزرگتر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 291). به خداوند مصیبت عزیزان آن درد نرسد که بدان کس که بیفایده گوش دارد. (ازقابوسنامه ).
راست گویی که در مصیبت تو
همه مسعودسعد سلمانند.
مسعودسعد.
عیسی به حکم رنگرزی بر مصیبتش
نزدیک آفتاب لباس سیاه بود.
خاقانی .
حقا که در مصیبتت ای نقش ایزدی
حیران و بیخبر شده چون نقش آزرم .
خاقانی .
گر دل من هوشیارستی دمی
زین مصیبت روی در دیوارمی .
عطار.
فرهنگ عمید
۱. سختی، رنج.
۲. اندوه.
۲. اندوه.
واژه نامه بختیاریکا
برگشتی؛ خدا برگشتی
جدول کلمات
بلا
پیشنهاد کاربران
نایبه ، نائبه
برابر پارسی مصیبت واژه زیبای آزرنگ هست ک میشه بجای نکبت هم بکار برد
- سوء تصادف ؛ سوء اتفاق. پیش آمد بد.
- سوء حادثه ؛ اتفاق بد.
آفت . . بلا . . نکبت . . سوگ . . عزا . . بلیه . . داهیه . .
این واژه عربی است و پارسی آن اینهاست:
آپور ( کردی )
پیدام pidãm ( سنسکریت: پیدانَ )
دوراش ( سنسکریت: دوردَشا )
آپور ( کردی )
پیدام pidãm ( سنسکریت: پیدانَ )
دوراش ( سنسکریت: دوردَشا )
جدا شدن ناخواسته از چیزی و یا کسی که انسان به آن دلبستگی دارد.
گرفتاری
آفت، بلا، حادثه، رزیه، رنج، سختی، فاجعه، گرفتاری، نائبه، نکبت، سوگ، عزا، عزاداری، ماتم
داهیه
بلا و فاجعه پارسی هستن
|| ( اِ مرکب ) روز تیره. احوال پریشان. اوضاع نابسامان و نامطلوب و سخت. روزگار پریشان و تیره و تار. بدبختی. مصیبت :
بگویش که از گردش تیره روز
تو گشتی چنین شاد و گیتی فروز.
فردوسی.
دل هر دو بیدادگرشان به سوز
که هرگز نبیند بجز تیره روز.
فردوسی.
مرا بهره این بود از این تیره روز
دلم چون بدی شاد و گیتی فروز.
فردوسی.
بگویش که از گردش تیره روز
تو گشتی چنین شاد و گیتی فروز.
فردوسی.
دل هر دو بیدادگرشان به سوز
که هرگز نبیند بجز تیره روز.
فردوسی.
مرا بهره این بود از این تیره روز
دلم چون بدی شاد و گیتی فروز.
فردوسی.
- سوء اتفاق ؛ پیش آمد بد.
کلمات دیگر: