کلمه جو
صفحه اصلی

نوند


مترادف نوند : پیک، خبرآور، قاصد، تندپا، تندرو، جلد

متضاد نوند : کند

فارسی به انگلیسی

dynamic


مترادف و متضاد

پیک، خبرآور، قاصد ≠ کند


تندپا، تندرو، جلد


۱. پیک، خبرآور، قاصد
۲. تندپا، تندرو، جلد ≠ کند


فرهنگ فارسی

نونده، تندوتیز، تیزفهم، اسب یاشترتیزرو، پیک
۱ - ( صفت ) تیز رو تند رو ۲ - ( اسم ) مرکوب ( اسب استر ) تند رو : (( روز جستن تازیانی چون نوند روزدن چون شست ساله سود مند . ) ) ( رودکی . لفا . هر . ۳ ) ۲۹ - بیک قاصد . ۴ - خبر گیر خبر آور : (( چرخ چنین است و بر بن ره رود لیک زهر نیک و زهر بد نوند . ) ) ( رودکی . صحاح الفرس )
اسب ٠ اسب تیز رفتار ٠ اسب تندرو ٠ فرس ٠ اسب تیز فهم باد پای بزین ٠ تکاور ٠ باره ٠ بارگی ٠ اسب و استر تیز رو خصوصا ٠ مرکوب تند رو ٠

فرهنگ معین

(نَ وَ ) ۱ - (اِ. ) پیک ، نامه بر. ۲ - (ص . ) تیزرو، تندرو.

لغت نامه دهخدا

نوند. [ ن َ وَ ] ( اِ ) اسب. ( لغت فرس اسدی ) ( صحاح الفرس ) ( جهانگیری ) ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). اسب تیزرفتار. ( غیاث اللغات ). اسب تندرو. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). فرس. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). اسب تیزفهم بادپای بزین. تکاور. باره.بارگی. ( اوبهی ). اسب و استر تیزرو خصوصاً. ( برهان قاطع ). مرکوب تندرو. ( فرهنگ فارسی معین ) :
روز جستن تازیانی چون نوند
روز دن چون شست ساله سودمند .
رودکی ( احوال و اشعار نفیسی ج 3 ص 1085 ).
بگفت و برانگیخت از جا نوند
درآمد به کین چون سپهر بلند.
فردوسی.
یکی را بهائی به تن درکشد
یکی را نوندی کشد زیر ران.
بهائی در آن رنگهای شگفت
نوندی بر آن برستامی گران.
فرخی.
به جانیم همواره تازان به راه
بدین دو نوندسپید و سیاه.
اسدی.
یکی از بر خنگ زرین جناغ
یکی بر نوندی سیه تر ز زاغ.
اسدی ( گرشاسبنامه ص 7 ).
کجا من شتاب آورم بر درنگ
نوند زمان را شود پای لنگ.
اسدی.
چند گردی گردم ای خیمه ی ْ بلند
چند تازی روز و شب همچون نوند؟
ناصرخسرو.
تفته ز تاب مهر بدین گونه دوزخی
کرده نوند من چو سمندر بر او گذر.
اثیر ( از فرهنگ خطی ).
نوندش کوه و صحرا را سماری
حسامش دین و دنیا را حصار است.
ابوالفرج رونی.
برگرفته نوند چار پرش
وز وشاقان یکی دو بر اثرش.
نظامی.
ز مشرق به مغرب رساندم نوند
همان سد یأجوج کردم بلند.
نظامی.
گر نه بسی زود نیز نعل سمند افکند
ور نه بسی عمر نیز تیز بتازد نوند.
عطار.
نه پیک تیزگرد خیال ره به مرحله ٔذاتش تواند برد و نه نوند مراحل نورد اندیشه. ( گلشن مراد ). || پیک. ( لغت فرس اسدی ) ( صحاح الفرس ) ( اوبهی ) ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). خبرگیر. ( لغت فرس ) ( صحاح الفرس ). نامه بر. ( ناظم الاطباء ). شاطر. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). خبرآور. ( صحاح الفرس ) ( برهان قاطع ). سوار تندرو که به چاپاری و سرعت به جائی فرستند. ( آنندراج ). قاصد. ( فرهنگ فارسی معین ). خبربر.برید. ( یادداشت مؤلف ) :
برافکند پیران هم اندر شتاب
نوندی به نزدیک افراسیاب.

نوند. [ ن َ وَ ] (اِ) اسب . (لغت فرس اسدی ) (صحاح الفرس ) (جهانگیری ) (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). اسب تیزرفتار. (غیاث اللغات ). اسب تندرو. (آنندراج ) (انجمن آرا). فرس . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). اسب تیزفهم بادپای بزین . تکاور. باره .بارگی . (اوبهی ). اسب و استر تیزرو خصوصاً. (برهان قاطع). مرکوب تندرو. (فرهنگ فارسی معین ) :
روز جستن تازیانی چون نوند
روز دن چون شست ساله سودمند .

رودکی (احوال و اشعار نفیسی ج 3 ص 1085).


بگفت و برانگیخت از جا نوند
درآمد به کین چون سپهر بلند.

فردوسی .


یکی را بهائی به تن درکشد
یکی را نوندی کشد زیر ران .
بهائی در آن رنگهای شگفت
نوندی بر آن برستامی گران .

فرخی .


به جانیم همواره تازان به راه
بدین دو نوندسپید و سیاه .

اسدی .


یکی از بر خنگ زرین جناغ
یکی بر نوندی سیه تر ز زاغ .

اسدی (گرشاسبنامه ص 7).


کجا من شتاب آورم بر درنگ
نوند زمان را شود پای لنگ .

اسدی .


چند گردی گردم ای خیمه ی ْ بلند
چند تازی روز و شب همچون نوند؟

ناصرخسرو.


تفته ز تاب مهر بدین گونه دوزخی
کرده نوند من چو سمندر بر او گذر.

اثیر (از فرهنگ خطی ).


نوندش کوه و صحرا را سماری
حسامش دین و دنیا را حصار است .

ابوالفرج رونی .


برگرفته نوند چار پرش
وز وشاقان یکی دو بر اثرش .

نظامی .


ز مشرق به مغرب رساندم نوند
همان سد یأجوج کردم بلند.

نظامی .


گر نه بسی زود نیز نعل سمند افکند
ور نه بسی عمر نیز تیز بتازد نوند.

عطار.


نه پیک تیزگرد خیال ره به مرحله ٔذاتش تواند برد و نه نوند مراحل نورد اندیشه . (گلشن مراد). || پیک . (لغت فرس اسدی ) (صحاح الفرس ) (اوبهی ) (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). خبرگیر. (لغت فرس ) (صحاح الفرس ). نامه بر. (ناظم الاطباء). شاطر. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). خبرآور. (صحاح الفرس ) (برهان قاطع). سوار تندرو که به چاپاری و سرعت به جائی فرستند. (آنندراج ). قاصد. (فرهنگ فارسی معین ). خبربر.برید. (یادداشت مؤلف ) :
برافکند پیران هم اندر شتاب
نوندی به نزدیک افراسیاب .

فردوسی .


برون آمد از پیش خسرو نوند
به بازو بر آن نامه را کرده بند.

فردوسی .


وز آن سو روان شد نوندی به راه
به نزدیک سالار توران سپاه .

فردوسی .


چو از آفرینش بپرداختند
نوندی ز ساری برون تاختند.

فردوسی .


چو ویس دلبر از نامه بپرداخت
نوندی را همانگه سوی او تاخت .

فخرالدین اسعد.


بمژده نوندی برافکن به راه
که ما چیره گشتیم بر کینه خواه .

اسدی .


برافکند هر یک نوندی به راه
یکی نامه با کشتگان پیش شاه .

اسدی .


کلک سبک سیر اوست از پی اصلاح ملک
از حبشه سوی روم تیز رونده نوند.

سوزنی .


|| (ص ) مردم تیزفهم . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). رجوع به نونده شود. || جستجوکننده . تفحص کننده . (ناظم الاطباء). رجوع به نونده شود. || فریبنده . مکار. (ناظم الاطباء). رجوع به نونده شود. || (اِ) اسپند. (جهانگیری ). سپند و آن تخمی است که به جهت دفع چشم زخم سوزند. (برهان قاطع) :
از پی چشم زخم خوش صنمی
خویشتن را بسوز همچو نوند.

سنائی (از جهانگیری و انجمن آرا).


|| آواز بلند . (جهانگیری ). صدا و آواز بلند. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). آواز بازگشت . (ناظم الاطباء). || (ص ) تیزرونده . (جهانگیری ) (ناظم الاطباء). هر تیزرونده و تیزرو عموماً. (از برهان ). تیزرو. تیز. تند. چابک . چالاک . تندرو. (ناظم الاطباء) :
چرخ چنین است و بر این ره رود
لنگ ز هر نیک و ز هر بد نوند .

رودکی .


چو او را ببینی میان را ببند
ابا او بیا بر ستور نوند.

فردوسی .


رسیدند بر تازیان نوند
به جائی که یزدان پرستان بدند.

فردوسی .


از آنجای برگاشت تازی نوند
فرومانده از کار چرخ بلند.

فردوسی .


کدام است گفتا دو اسب نوند
همه ساله تازان سیاه و سمند.

اسدی .


چه کنی تو ز آب و آتش و باد
چه کنی تو ز خاک و باد نوند.

سنائی (جهانگیری ).


|| رونده . رجوع به شواهد ذیل معنی قبلی شود :
شود بسته ٔ بند پای نوند
وز او خوار گردد تن ارجمند.

فردوسی .


- چون (چو) نوند ؛ کنایه است از تیز و تند و سریع :
کجا رفت خواهی همی چون نوند
به چنگ اندرون گرز و بر زین کمند.

فردوسی .


بیاورد ضحاک را چون نوند
به کوه دماوند کردش به بند.

فردوسی .


بیاورد [ مادر فریدون ] فرزند را چون نوند
چو غرم ژیان سوی کوه بلند.

فردوسی .


همی شد پسش شیربان چون نوند
به یک دست زنجیر و دیگر کمند.

فردوسی .


همی گرد آن شارسان چون نوند
بگشتند و جستند هر گونه بند.

فردوسی .


وز آنجا هیونی بسان نوند
طلایه سوی پهلوان برفگند.

فردوسی .


فرستاد مر دایه را چون نوند
که رو زیر آن شاخ سرو بلند.

فردوسی .


سپس آنچه نه آن تو بود خیره متاز
کآنچه آن تو بود سوی تو آید چو نوند.

ناصرخسرو.


- نوند برافکندن ؛ پیک و قاصد گسیل کردن :
به نامه درون سربسر کرد یاد
نوندی برافکند برسان باد.

فردوسی .


نوندی برافکند نزدیک سام
که برگشتم از شاه دل شادکام .

فردوسی .


نوندی برافکند هم در زمان
فرستاد نزدیک رستم دمان .

فردوسی .


- نوند راست کردن ؛ پیک اعزام داشتن :
نوندی سر سال نو کرد راست
خراج از خداوند کابل بخواست .

اسدی .


- نوند رساندن ؛ پیک فرستادن :
ز هرچ آگهی زو به سود و گزند
بدان هم رسان زود نزدم نوند.

اسدی .


- || اسب تاختن :
ز مشرق بمغرب رساندم نوند
همان سد یأجوج کردم بلند.

نظامی (اقبالنامه ص 244).



نوند. [ ن َ وَ ] (اِخ ) نام مکانی که آتشکده ٔ برزین در آنجا بود . (برهان قاطع) (از انجمن آرا) :
بجائی کجا نام او بد نوند
بدو اندرون کاخهای بلند،
کجا آذر بر زبر زین کنون
بدانجا فروزد همی رهنمون .

فردوسی .


|| نام کوهی است . || نام مبارزی ایرانی که پسر او فرهاد نام داشته . (برهان قاطع).

فرهنگ عمید

۱. تندوتیز.
۲. (اسم ) کشتی.
۳. (اسم ) اسب یا شتر تیزرو: یکی را بهایی به تن درکشد / یکی را نوندی کشد زیر ران (فرخی: ٢٤٨ ).
۴. (اسم ) پیک یا سوار تندرو.

پیشنهاد کاربران

اسب تندرو

اسب تیز هوش و همه چیز فهم در شاهنامه آمده
گراینده تیز پای نوند
همان دست بدخواه کردش ببند


نَوَنْد:دکتر کزازی در مورد واژه ی " نَوَنْد" می نویسد : ( ( نَوَنْد به معنی اسب تیز رو و پیک ِ تند پوی ؛ می تواند بود که این واژه از " نویدن " بر آمده است به معنی جنبیدن ، بدان سان که " خورَنْد از خوردن بر آمده است و " رَوَند" از رفتن. ) )
( ( بیاورد فرزند را چون نوند
چو مرغان بران تیغ کوه بلند ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 300. )



کلمات دیگر: