مستقل

استبدادی , حر , مستقل , مطلق

کسی که آزادانه امورخودرااداره کندوبدیگری حق مداخله ندهد، آزادومختار، دارای استقلال
( اسم ) ۱ - کسی که دراجرای امور خود آزاد و مختار است آزاد مختار جمع : مستقلین . ۲ - پابرجا پایدار. ۳ - کشور و ملتی آزاد که به بیگانگان اجاز. دخالت نمیدهد.

(مُ تَ قِ لّ ) [ ع . ] (اِفا. ) آزاد، مختار، دارای استقلال .

مستقل. [ م ُ ت َ ق ِل ل ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استقلال. بردارنده و حمل کننده چیزی را و آن مأخوذ از «قلة» است به معنی بالاترین قسمت هر چیزی. ( از اقرب الموارد ). || اندک شمارنده چیزی را. || طائر بلند برآمده. || قوم رونده و کوچ کننده. || لرزه گرفته. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || مستبد در رأی و نظر خویش. || والی که در کار ولایت و حکومت کردن تنها باشد و کسی را در آن شریک نکند. ( از اقرب الموارد ). || تنها به کاری استاده شونده. ( غیاث ) ( آنندراج ). || محکم و پابرجا. ( غیاث ). چیز استوار و قائم بنفس خود که محتاج به دیگری نباشد. ( ناظم الاطباء ).
- فکر مستقل داشتن ؛ مقلد نبودن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- مستقل مزاج ؛ ثابت قدم و بردبار. ( ناظم الاطباء ). || صاحب استقلال. ( غیاث ). || به معنی زن منکوحه. نظر به اینکه مستقل خانه است. ( از آنندراج ) ( از غیاث ) :
غم مخور مستقل خانه سلامت باشد
که از او بهره ترا تا به قیامت باشد.- مستقل ناموس ؛ زن منکوحه و عقدی. ( ناظم الاطباء ).
|| ( اِ ) هر آنچه از آن انتفاع گیرند. ( از آنندراج ). رجوع به معنی بعد شود. || در استعمال فارسیان ، دکانهای زیرخانه که مالک از کرایه آن منتفع شود.( غیاث ) ( از آنندراج ). اما در این معنی تحریر غلطی از مستغل است. رجوع به مستغل و مستقلات و مستغلات شود.

۱. کسی که آزادانه امور خود را اداره کند و به دیگری حق مداخله ندهد، آزاد و مختار.
۲. (سیاسی ) دارای استقلال.
۳. جداگانه.

[موسیقی] ← کمانهکشی مستقل

بُک ( بَک ) ؛ سَر خو باز؛ جُدا کار؛ سَر زِ خو