دوستان برای پی بردن به ریشهٔ واژهٔ جانیار، باید بدونیم که این واژه، واژه ای مرکبه ( اسمی که هر جزء مستقلِ آن، دارای معنی است ) . خوب جانیار از دو واژهٔ �جان� و �یار� تشکیل شده است. آن کسانی که می گوید جان و یار، ریشهٔ ترکی دارد، یا بی سوادند یا متعصب و یا عمداً مغلطه می کنند. جان و یار، اظهرُ من الشمس است که دو واژهٔ ایرانی اند و پارسی. این مهم را به راحتی می توان از متون کهن نثر و نظم پارسی پی برد. اگر هم این دو واژه، در زبان ترکی کاربرد داشته و دارند، بدون شک، محصول تأثیر زبان پارسی بر ترکی به خصوص ترکی مردمان آذرآبادگان ( آذربایجان ) می باشد که میولی ( اختلاط ) است از زبان های ترکی، پارسی و زبان آذری کهن و کردی ( مردمان ایرانی تبار ) . این ملغمهٔ بی سروته، بی قاعدهٔ بی ریشه و از درون تُهیِ "پان ترکیسم"، بد آفتی است که به جانِ تفکر ناآگاهِ برخی اصل گم کرده ها افتاده؛ متأسفانه.
