کلمه جو
صفحه اصلی

ذکری

فارسی به انگلیسی

phallic

عربی به فارسی

سوگواري ساليانه , جشن ساليانه عروسي , مجلس يادبود يا جشن ساليانه , جشن يادگاري , وابسته به قوه حافظه , ياداوري , تذکر , خاطر , ذهن , يادگاري


فرهنگ اسم ها

اسم: ذکری (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: zekrā) (فارسی: ذِکری) (انگلیسی: zekra)
معنی: یاد، یادگار، یادبود، خاطره، یادآوری، تذکر

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - تذکیر یاد یاد آوری یاد کرد . ۲ - توبه انابه . ۳ - وعظ پند . ۴ - ( اسم ) قیامت رستاخیز .

لغت نامه دهخدا

ذکری. [ ذِ را ] ( ع اِمص ) اسم مصدر از ذکر. تذکیر. یاد. یادآوردن. یادآوری. یادکرد. ( دهار ). یاد کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( دهار ). تذکار. تذکیر. ذکر. تذکر. || بیان کردن. خلاف نسیان. || قیامت.ساعت. رستخیز. رستاخیز. || توبة. انابة. بازگشت از گناه : و انّی له الذکری. || وعظ. پند. اندرز. عبرت : و ذکری لاولی الالباب. و صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید: و ذکری مصدر است بمعنی ذکر. ومصدری بر وزن فعلی جز ذکری در زبان عرب نیامده است :مانند این آیات : و ذکری للمؤمنین. و ذکری لاولی الالباب. و اَنّی له الذکری .

ذکری. [ ] ( اِخ ) ابراهیم افندی. از متأخرین شعرای عثمانی است. مولد اوبه سال 1210 هَ. ق. در اوزیجه نزدیک شهر بلگراد صربستان. و او در بوسنه به تحصیل مقدمات علوم پرداخت وسپس به موطن خویش بازگشت. و در آنجا بنام کوچک مشهور است وی بترکی شعر می گفته است و بیت ذیل از اوست :
جوش ایدلدن بیت قلبمده خم صهبای عشق
بر عجب حالت گتوردی نفسمه سودای عشق.
( از قاموس الاعلام ترکی ).

ذکری . [ ] (اِخ ) ابراهیم افندی . از متأخرین شعرای عثمانی است . مولد اوبه سال 1210 هَ . ق . در اوزیجه نزدیک شهر بلگراد صربستان . و او در بوسنه به تحصیل مقدمات علوم پرداخت وسپس به موطن خویش بازگشت . و در آنجا بنام کوچک مشهور است وی بترکی شعر می گفته است و بیت ذیل از اوست :
جوش ایدلدن بیت قلبمده خم صهبای عشق
بر عجب حالت گتوردی نفسمه سودای عشق .

(از قاموس الاعلام ترکی ).



ذکری . [ ذِ را ] (ع اِمص ) اسم مصدر از ذکر. تذکیر. یاد. یادآوردن . یادآوری . یادکرد. (دهار). یاد کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). تذکار. تذکیر. ذکر. تذکر. || بیان کردن . خلاف نسیان . || قیامت .ساعت . رستخیز. رستاخیز. || توبة. انابة. بازگشت از گناه : و انّی له الذکری . || وعظ. پند. اندرز. عبرت : و ذکری لاولی الالباب . و صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید: و ذکری مصدر است بمعنی ذکر. ومصدری بر وزن فعلی جز ذکری در زبان عرب نیامده است :مانند این آیات : و ذکری للمؤمنین . و ذکری لاولی الالباب . و اَنّی له الذکری .


دانشنامه عمومی

ذکری یکی از فرقه های اسلام است که به ادعای مهدویت محمد جونپوری (که در قرن دهم هجری ادعای مهدویت کرد) معتقدند. تعداد کمی از پیراوان این فرقه در بخش پیشین چابهار در ایران و همچنین پاکستان و هند وجود دارد.
آنان کوه مراد در اطراف شهر تربت پاکستان را مقدس می دانند. همچنین میدان گل در شهر تربت را. درود شیر که نام رودی در منطقه مکران بلوچستان پاکستان که مثل آب زمزم برای آنها مقدس است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی ذِکْرِی: یاد من
ریشه کلمه:
ذکر (۲۹۲ بار)
ی (۱۰۴۴ بار)


کلمات دیگر: