اسم: صبورا (دختر) (فارسی، عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: saburā) (فارسی: صبورا) (انگلیسی: sabura)
معنی: بردبار، شکیبا، صبور، ا ( الف نسبت یا تعظیم ) )، به معنی بردبار
معنی: بردبار، شکیبا، صبور، ا ( الف نسبت یا تعظیم ) )، به معنی بردبار
صبورا
فرهنگ اسم ها
(تلفظ: saburā) (عربی ـ فارسی) (صبور + ا (الف نسبت یا تعظیم)) ، به معنی بردبار ، صبور .
پیشنهاد کاربران
صبر کننده - که گاهن با صفورا اشتباه گرفته میشود
اسم صبورا در فرهنگ فارسی
صبور
صبرکننده، شکیبنده، بردبار، شکیبا، صبوری: شکیبایی، بردباری
( صفت ) ۱ – صبر کننده بردبار . ۲ – نامی از نامهای خدای متعال .
نام وی حسین افندی و از متاخران شعرا و حطاطان و از مردم تبریز است
صبور پارسی
شاعری است
ام صبور
زمین سنگناک سوخته
اسم صبورا در فرهنگ معین
صبور
( صَ ) [ ع . ] ( ص . ) شکیبا، بردبار.
سنگ صبور
( ~ صَ ) [ فا – ع . ] ( اِمر. ) ۱ – سنگ اساتیری که غم های مردم را می شنید و غم خوار آنان بود ( اصولاً سنگ به صبوری و تحمل مَثَل است ) . ۲ – مجازاً دوست شکیبا و دلسوز که به درد دل شخص گوش دهد.
اسم صبورا در فرهنگ فارسی عمید
صبور
صبر کننده، بردبار، شکیبا.
صبور
صبرکننده، شکیبنده، بردبار، شکیبا، صبوری: شکیبایی، بردباری
( صفت ) ۱ – صبر کننده بردبار . ۲ – نامی از نامهای خدای متعال .
نام وی حسین افندی و از متاخران شعرا و حطاطان و از مردم تبریز است
صبور پارسی
شاعری است
ام صبور
زمین سنگناک سوخته
اسم صبورا در فرهنگ معین
صبور
( صَ ) [ ع . ] ( ص . ) شکیبا، بردبار.
سنگ صبور
( ~ صَ ) [ فا – ع . ] ( اِمر. ) ۱ – سنگ اساتیری که غم های مردم را می شنید و غم خوار آنان بود ( اصولاً سنگ به صبوری و تحمل مَثَل است ) . ۲ – مجازاً دوست شکیبا و دلسوز که به درد دل شخص گوش دهد.
اسم صبورا در فرهنگ فارسی عمید
صبور
صبر کننده، بردبار، شکیبا.
صبورا : /saburā/ صبورا ( عربی ـ فارسی ) ( صبور ا ( الف نسبت یا تعظیم ) ) ، به معنی بردبار، صبور. صبورا صبور
صبرکننده، شکیبنده، بردبار، شکیبا، صبوری: شکیبایی، بردباری
( صفت ) ۱ – صبر کننده بردبار . ۲ – نامی از نامهای خدای متعال .
صبرکننده، شکیبنده، بردبار، شکیبا، صبوری: شکیبایی، بردباری
( صفت ) ۱ – صبر کننده بردبار . ۲ – نامی از نامهای خدای متعال .
اسم صبورا در ثبت احوال کشور مورد تایید ومجاز برای نامگذاری دختران است .
کلمات دیگر: