کلمه جو
صفحه اصلی

صیام

فارسی به انگلیسی

fast, fasting

fast


فرهنگ اسم ها

اسم: صیام (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: siyām) (فارسی: صیام) (انگلیسی: siyam)
معنی: روزه، روزه داشتن، ( در قدیم ) روزه گرفتن، ( در عرفان ) صوم، امساک از خوردن و آشامیدن بر اساس احکام شرع

مترادف و متضاد

fast (اسم)
روزه، صیام

lent (اسم)
روزه، صیام، ماه روزه

فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) روزه داشتن . یا ماه صیام . ماه رمضان .
صائم

فرهنگ معین

(ص ) [ ع . ] (مص ل . ) روزه داشتن .

لغت نامه دهخدا

صیام. ( ع مص ) روزه داشتن. ( تاج المصادر بیهقی )( ترجمان علامه جرجانی ) ( دهار ). || ( اِ ) ج ِ صوم. ( غیاث اللغات ). رجوع به صوم شود :
تا نپذیردت ز تو زی خدای
نیست پذیرفته صلاة و صیام.
ناصرخسرو.
نزد خداوند عرش باد مقبول
طاعت خیر تو و صیام و قیامت.
مسعودسعد.
از جسم بهترین حرکاتی صلاة بین
وز نفس بهترین سکناتی صیام دان.
خاقانی.
نی تراهر شب مناجات و قیام
نی ترا در روزه پرهیز و صیام.
مولوی.
|| ج ِ صائم. ( منتهی الارب ). رجوع به صائم شود.
- عید صیام ؛ عید رمضان. روز اول شوال :
عید قربان بر او مبارک باد
هم بر آنسان که بود عید صیام.
فرخی.
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است.
حافظ.
- ماه صیام ؛ مه صیام. شهر رمضان. ماه رمضان. ماهی که در آن روزه داشتن واجب است مسلمانان را :
گر در مه صیام شودخوانده این مدیح
بر تو بخیر باد مدیح و مه صیام.
سوزنی.
جاهش ز دهر چون مه عید از صف نجوم
ذاتش ز خلق چون شب قدر از مه صیام.
خاقانی.
خجسته باد و مبارک قدوم ماه صیام
بر اولیا و احبای شهریار انام.
نزاری قهستانی.

صیام. [ ص ُی ْ یا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ صائم. ( منتهی الارب ). رجوع به صائم شود.

صیام . (ع مص ) روزه داشتن . (تاج المصادر بیهقی )(ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (دهار). || (اِ) ج ِ صوم . (غیاث اللغات ). رجوع به صوم شود :
تا نپذیردت ز تو زی خدای
نیست پذیرفته صلاة و صیام .

ناصرخسرو.


نزد خداوند عرش باد مقبول
طاعت خیر تو و صیام و قیامت .

مسعودسعد.


از جسم بهترین حرکاتی صلاة بین
وز نفس بهترین سکناتی صیام دان .

خاقانی .


نی تراهر شب مناجات و قیام
نی ترا در روزه پرهیز و صیام .

مولوی .


|| ج ِ صائم . (منتهی الارب ). رجوع به صائم شود.
- عید صیام ؛ عید رمضان . روز اول شوال :
عید قربان بر او مبارک باد
هم بر آنسان که بود عید صیام .

فرخی .


حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است .

حافظ.


- ماه صیام ؛ مه صیام . شهر رمضان . ماه رمضان . ماهی که در آن روزه داشتن واجب است مسلمانان را :
گر در مه صیام شودخوانده این مدیح
بر تو بخیر باد مدیح و مه صیام .

سوزنی .


جاهش ز دهر چون مه عید از صف نجوم
ذاتش ز خلق چون شب قدر از مه صیام .

خاقانی .


خجسته باد و مبارک قدوم ماه صیام
بر اولیا و احبای شهریار انام .

نزاری قهستانی .



صیام . [ ص ُی ْ یا ] (ع ص ، اِ) ج ِ صائم . (منتهی الارب ). رجوع به صائم شود.


فرهنگ عمید

۱. روزه گرفتن، روزه داشتن، روزه.
۲. (اسم ) [عربی، جمعِ صائم] = صائم

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی صِّیَامِ: روزه داری - روزه گرفتن(صوم در اصل به معنای خودداری از عمل است ، مثلا صوم از خوردن ، و صوم از نوشیدن ، و از جماع و از سخن گفتن و راه رفتن و امثال آن به معنای خودداری از آنها است ، و چه بسا در معنای آن این قید را اضافه کرده باشند ، که به معنای خودداری ...
ریشه کلمه:
صوم (۱۴ بار)

پیشنهاد کاربران

صیام یعنی خود کنترلی بر نفس خودمان


کلمات دیگر: