ضیافت

عید , مادبة

اسم: ضیافت (پسر) (عربی) (تلفظ: ziyafat) (فارسی: ضیافت) (انگلیسی: ziyafat)
معنی: مهمانی

رساله ای از افلاطون در باب احساس عشق . بحث فیلسوف از زیبایی جسمانی آغاز می گردد و بزیبایی ارواح و سپس بجمال کامل و دایمی تصویری عالی از سقراط مجسم کرده است .
مهمان شدن ، مهمانی ، مهمانداری
۱ - ( مصدر ) مهمان شدن . ۲ - ( اسم ) مهمانی مهمانداری . یا ضیافت آب حمام . تواضع خشک . ( چون در خزینه حمام برای احترام به طرف با دو کف دست مشتی آب بسوی او می ریختند ) .

(فَ ) [ ع . ضیافة ] ۱ - (مص ل . ) مهمان شدن . ۲ - (اِمص . ) مهمانی ، مهمانی باشکوه .

ضیافت. [ ف َ ] ( ع اِمص ، اِ ) مهمانی. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ). میهمانی. سور. ج ، ضیافات. ( مهذب الاسماء ) : کفشگر... بضیافت بعضی از دوستان رفت. ( کلیله و دمنه ). ایشان را بسرای ضیافت بردند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 334 ).
- امثال :
ضیافت پای پس دارد.
- ضیافت آب حمام ؛ کنایه از تواضع خشک است :
بیا که گر نکنم تر دماغت از جامی
کنم ضیافت خشکت به آب حمامی.ضیافت ( نزد یهود ) آن است که غالباً ازبرای امر مهم و عمده ای مثل از شیر بازگرفتن و مفارقت از دوستان و میلاد و عیش و شادی فراهم می کردند و ولیمه را رئیسی بود که امورات ولیمه بعهده وی موکول بود. ( قاموس مقدس ). || ( مص ) ضیافة. مهمان شدن نزد کسی. ضیف. ( منتهی الارب ). بمهمانی آمدن نزد کسی. ( منتخب اللغات ). مهمان شدن. ( زوزنی ).

۱. مهمان داری.
۲. مهمانی.
۳. [قدیمی] مهمان شدن.

مهمانی_سور