مترادف جاودان : پایا، جاویدان، سرمد، فناناپذیر، مخلد، مدام، مستدام
متضاد جاودان : فانی
جاودان
مترادف جاودان : پایا، جاویدان، سرمد، فناناپذیر، مخلد، مدام، مستدام
متضاد جاودان : فانی
فارسی به انگلیسی
فرهنگ اسم ها
اسم: جاودان (پسر) (فارسی) (تلفظ: jāv(e)dān) (فارسی: جاودان) (انگلیسی: javdan)
معنی: همیشگی، جاویدان، ابدی، پایدار، ( = جاویدان )
معنی: همیشگی، جاویدان، ابدی، پایدار، ( = جاویدان )
(تلفظ: jāv(e)dān) (= جاویدان) ، ← جاویدان .
مترادف و متضاد
پایا، جاویدان، سرمد، فناناپذیر، مخلد، مدام، مستدام ≠ فانی
در قید حیات، زنده، جاندار، جاودان، حی
بی پایان، پیوسته، جاوید، دائمی، همیشگی، ابدی، جاودان، ازلی، لایزال، خالد، بدون سرانجام و سراغاز، سرمد، فنا ناپذیر
ابدی، جاودان، ازلی، سرمد
ابدی، جاودان، رخ دهنده دو مرتبه در هفته
جاودان
فرهنگ فارسی
همیشه، دائم، پایدار، همیشگی، ابدی
( مصدر ) ( جاوید جاود خواهد جاوید بجاو جاونده جاویده ) جویدن مضغ کردن .
همیشه و دائم
( مصدر ) ( جاوید جاود خواهد جاوید بجاو جاونده جاویده ) جویدن مضغ کردن .
همیشه و دائم
فرهنگ معین
(وِ ) (ص مر. ) جاویدان .
لغت نامه دهخدا
جاودان. [ وِ ] ( ص ، اِ، ق ) مخفف جاویدان است. ( برهان ). همیشه. دایم. ( برهان ) ( آنندراج ). همواره. باقی. پیوسته. ( آنندراج ). همیشگی. ( شرفنامه ). جاوید.جاویدان. جاودانه. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). رجوع بکلمات فوق شود. مؤبد. ابدی. پاینده. مخلد. خالد. جاودانی. پایدار :
همه نیکویی پیشه کن گر توان
که بر کس نماند جهان جاودان.
چنین گفت کای شاه با داد و راست
بشاهی نشست تو فرخنده باد
همان جاودان نام تو زنده باد.
که ما بازگشتیم پیروز و شاد.
ز درد و ز غم گشته آزاد دل.
جهان را جهان دار تا جاودان.
ملک محمود را شادی و شاهی جاودان باشد.
نه گیرد تباهی نه فرسودنی است.
بخور زو و پس شاد زی جاودان.
از این فانی برآید جاودانت.
جان بر او هم جاودان خواهم فشاند.
بر طراز ملک نقش جاودان انگیخته.
این ریاضت جاودان خواهم گزید.
ور بودم فی المثل عمر در اوجاودان.
جز نام تو جاودان مبینام.
نماند آب دایم دریکی جوی.
من ار مانم و گر نه باک از آن نیست.
بر آتش خشم خویش منشان کس را
گر راحت جاودان طمع میداری
میرنج همیشه و مرنجان کس را.
که بتقوی ماند دستش نارسان.
همه نیکویی پیشه کن گر توان
که بر کس نماند جهان جاودان.
فردوسی.
چو گشتاسب می خورد بر پای خاست چنین گفت کای شاه با داد و راست
بشاهی نشست تو فرخنده باد
همان جاودان نام تو زنده باد.
فردوسی.
که شاه جهان جاودان زنده بادکه ما بازگشتیم پیروز و شاد.
فردوسی.
ترا جاودان شادمان باد دل ز درد و ز غم گشته آزاد دل.
فردوسی.
بشادی زیاد و جز او کس مبادجهان را جهان دار تا جاودان.
فرخی.
همی تا جاودان را نام در تازی ابد باشدملک محمود را شادی و شاهی جاودان باشد.
فرخی ( از آنندراج ).
سخنگوی جان جاودان بودنی است نه گیرد تباهی نه فرسودنی است.
اسدی.
بدست آور از آب حیوان نشان بخور زو و پس شاد زی جاودان.
اسدی.
در این فانی اگرنیکی گزینی از این فانی برآید جاودانت.
ناصرخسرو.
باد چون جان جاودان عمرش که من جان بر او هم جاودان خواهم فشاند.
خاقانی.
تا طراز ملک را نام است نامش باد و بس بر طراز ملک نقش جاودان انگیخته.
خاقانی.
خفته بودم همتم بیدار کرداین ریاضت جاودان خواهم گزید.
خاقانی.
نیست جهانم بکار بی در میمون توور بودم فی المثل عمر در اوجاودان.
خاقانی.
بر دیده خویش چون کبوترجز نام تو جاودان مبینام.
خاقانی.
ندارد جاودان طالع یکی خوی نماند آب دایم دریکی جوی.
نظامی.
تو دایم مان که صحبت جاودان نیست من ار مانم و گر نه باک از آن نیست.
نظامی.
تا بتوانی خسته مگردان کس رابر آتش خشم خویش منشان کس را
گر راحت جاودان طمع میداری
میرنج همیشه و مرنجان کس را.
عطار.
فقر از اینرو فخر آمد جاودان که بتقوی ماند دستش نارسان.
مولوی ( مثنوی ).
جاودان . [ وِ ] (ص ، اِ، ق ) مخفف جاویدان است . (برهان ). همیشه . دایم . (برهان ) (آنندراج ). همواره . باقی . پیوسته . (آنندراج ). همیشگی . (شرفنامه ). جاوید.جاویدان . جاودانه . (آنندراج ) (انجمن آرا). رجوع بکلمات فوق شود. مؤبد. ابدی . پاینده . مخلد. خالد. جاودانی . پایدار :
همه نیکویی پیشه کن گر توان
که بر کس نماند جهان جاودان .
چو گشتاسب می خورد بر پای خاست
چنین گفت کای شاه با داد و راست
بشاهی نشست تو فرخنده باد
همان جاودان نام تو زنده باد.
که شاه جهان جاودان زنده باد
که ما بازگشتیم پیروز و شاد.
ترا جاودان شادمان باد دل
ز درد و ز غم گشته آزاد دل .
بشادی زیاد و جز او کس مباد
جهان را جهان دار تا جاودان .
همی تا جاودان را نام در تازی ابد باشد
ملک محمود را شادی و شاهی جاودان باشد.
سخنگوی جان جاودان بودنی است
نه گیرد تباهی نه فرسودنی است .
بدست آور از آب حیوان نشان
بخور زو و پس شاد زی جاودان .
در این فانی اگرنیکی گزینی
از این فانی برآید جاودانت .
باد چون جان جاودان عمرش که من
جان بر او هم جاودان خواهم فشاند.
تا طراز ملک را نام است نامش باد و بس
بر طراز ملک نقش جاودان انگیخته .
خفته بودم همتم بیدار کرد
این ریاضت جاودان خواهم گزید.
نیست جهانم بکار بی در میمون تو
ور بودم فی المثل عمر در اوجاودان .
بر دیده ٔ خویش چون کبوتر
جز نام تو جاودان مبینام .
ندارد جاودان طالع یکی خوی
نماند آب دایم دریکی جوی .
تو دایم مان که صحبت جاودان نیست
من ار مانم و گر نه باک از آن نیست .
تا بتوانی خسته مگردان کس را
بر آتش خشم خویش منشان کس را
گر راحت جاودان طمع میداری
میرنج همیشه و مرنجان کس را.
فقر از اینرو فخر آمد جاودان
که بتقوی ماند دستش نارسان .
جاودان قصر تعالیت چنان باد که مرغ
نتواند که بر آن جای کند غیر همای .
زانکه از عمر جاودان با پیر
با جوانیش یک نفس خوشتر.
وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به .
دلا دایم گدای کوی او باش
بحکم آنکه دولت جاودان به .
|| (اصطلاح فلسفه ) اسپینوزا در میان فلاسفه ٔ قائل به ماوراءالطبیعه بصورت قاطعی اندیشه ٔ «جاودانی » را به اندیشه ٔ «وجود مطلق » یا «کون جامع» که خود با اندیشه ٔ «خدا» مربوط است پیوسته می داند. بنظر او کون جامع فارغ و خارج از زمان میباشد و «جاودانی » مظهریست از مظاهر «مدت » . جهان اگر بدینصورت نگریسته شود مسأله ٔ «جاودانی » قابل بحث است . «فنومنیست های عقل گرای » چون «رنوویه » معتقدند که جهان را نباید یک «جاودانی » نامعقول انگاشت . فنومنیست های تجربی » چون «استوارت میل » معتقدند که فرض یک زمان لایتناهی غیرقبال پذیرش نیست . (از لاروس ). || آن جهان . (شرفنامه ٔ منیری ) (برهان ).
همه نیکویی پیشه کن گر توان
که بر کس نماند جهان جاودان .
فردوسی .
چو گشتاسب می خورد بر پای خاست
چنین گفت کای شاه با داد و راست
بشاهی نشست تو فرخنده باد
همان جاودان نام تو زنده باد.
فردوسی .
که شاه جهان جاودان زنده باد
که ما بازگشتیم پیروز و شاد.
فردوسی .
ترا جاودان شادمان باد دل
ز درد و ز غم گشته آزاد دل .
فردوسی .
بشادی زیاد و جز او کس مباد
جهان را جهان دار تا جاودان .
فرخی .
همی تا جاودان را نام در تازی ابد باشد
ملک محمود را شادی و شاهی جاودان باشد.
فرخی (از آنندراج ).
سخنگوی جان جاودان بودنی است
نه گیرد تباهی نه فرسودنی است .
اسدی .
بدست آور از آب حیوان نشان
بخور زو و پس شاد زی جاودان .
اسدی .
در این فانی اگرنیکی گزینی
از این فانی برآید جاودانت .
ناصرخسرو.
باد چون جان جاودان عمرش که من
جان بر او هم جاودان خواهم فشاند.
خاقانی .
تا طراز ملک را نام است نامش باد و بس
بر طراز ملک نقش جاودان انگیخته .
خاقانی .
خفته بودم همتم بیدار کرد
این ریاضت جاودان خواهم گزید.
خاقانی .
نیست جهانم بکار بی در میمون تو
ور بودم فی المثل عمر در اوجاودان .
خاقانی .
بر دیده ٔ خویش چون کبوتر
جز نام تو جاودان مبینام .
خاقانی .
ندارد جاودان طالع یکی خوی
نماند آب دایم دریکی جوی .
نظامی .
تو دایم مان که صحبت جاودان نیست
من ار مانم و گر نه باک از آن نیست .
نظامی .
تا بتوانی خسته مگردان کس را
بر آتش خشم خویش منشان کس را
گر راحت جاودان طمع میداری
میرنج همیشه و مرنجان کس را.
عطار.
فقر از اینرو فخر آمد جاودان
که بتقوی ماند دستش نارسان .
مولوی (مثنوی ).
جاودان قصر تعالیت چنان باد که مرغ
نتواند که بر آن جای کند غیر همای .
سعدی .
زانکه از عمر جاودان با پیر
با جوانیش یک نفس خوشتر.
ابن یمین .
وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به .
حافظ.
دلا دایم گدای کوی او باش
بحکم آنکه دولت جاودان به .
حافظ.
|| (اصطلاح فلسفه ) اسپینوزا در میان فلاسفه ٔ قائل به ماوراءالطبیعه بصورت قاطعی اندیشه ٔ «جاودانی » را به اندیشه ٔ «وجود مطلق » یا «کون جامع» که خود با اندیشه ٔ «خدا» مربوط است پیوسته می داند. بنظر او کون جامع فارغ و خارج از زمان میباشد و «جاودانی » مظهریست از مظاهر «مدت » . جهان اگر بدینصورت نگریسته شود مسأله ٔ «جاودانی » قابل بحث است . «فنومنیست های عقل گرای » چون «رنوویه » معتقدند که جهان را نباید یک «جاودانی » نامعقول انگاشت . فنومنیست های تجربی » چون «استوارت میل » معتقدند که فرض یک زمان لایتناهی غیرقبال پذیرش نیست . (از لاروس ). || آن جهان . (شرفنامه ٔ منیری ) (برهان ).
فرهنگ عمید
۱. پاینده، پایدار، همیشگی: وصال او ز عمر جاودان بِه / خداوندا مرا آن دِه که آن بِه (حافظ: ۸۳۸ ).
۲. (قید ) تا همیشه.
۳. (قید ) از مدت ها پیش. * جاویدان
۲. (قید ) تا همیشه.
۳. (قید ) از مدت ها پیش. * جاویدان
جدول کلمات
خالد
پیشنهاد کاربران
سرمدی. . . نمیرا. . . عدن. . . . خالد. . . پایدار. . . ابدی. . . . همیشگی. . . جاوید. . .
ابدی، جاوید، پایا، نمیرا، خالد، سرمدی
Eternal
جاودان به معنی همیشه وابدی
خالد، پایا، جاویدان، سرمد، فناناپذیر، مخلد، مدام، مستدام، ابدی
عدن
ابدی
پایدار
کلمات دیگر: