جاوید حسین (نخجوان ۱۸۸۲ـ ایرکوتسک ۱۹۴۱)
نمایش نامه نویس و شاعر آذربایجانی. دورۀ دبیرستان را در ۱۸۹۸ به پایان رساند. از ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۳ در طالبیۀ تبریز سرگرم تحصیل بود. سپس به ترکیه رفت و در رشتۀ ادبیات دانشگاه استانبول درس خواند (۱۹۰۹). در پی آن در نخجوان، گنجه، تفلیس و از ۱۹۱۵ در باکو مدرس بود. شهرت وی بیشتر به سبب نمایش نامه هایش است که در آن ها به طرح مسائل مهم بشری روزگارش، در زمینه های سیاسی، اجتماعی و مدنی پرداخته است. از پایه گذاران رمانتیسم نوین قرن ۲۰ در آذربایجان بود. در ۱۹۳۷ در دادگاه های فرمایشی استالین محاکمه و به اردوگاه های سیبری تبعید شد و در همان جا درگذشت. از آثارش: نمایش نامۀ تراژیک ابلیس (۱۹۱۸)؛ نمایش نامۀ تاریخی سیاووش (۱۹۳۳م)؛ منظومۀ زن نابینا (۱۹۳۰)؛ نمایش نامۀ شیدا (۱۹۱۷).