زرنگار

اسم: زرنگار (پسر) (فارسی) (تلفظ: zar negār) (فارسی: زرنگار) (انگلیسی: zar negar)
معنی: دارای نقش هایی از طلا، آنچه در آن زر به کار رفته است

کسی که بازردرروی چیزی نقش ونگارکند، زرنگارنده
( صفت ) ۱ - منقش به زر طلاکوب : شمشیر زرنگار : مرقع زرنگار . ۲ - چیزی که با طلا نقاشی شده . ۳ - ( صفت ) آنکه اشیائ را به نقشهای زرین مزین سازد طلاکوب . ۴ - کسی که با آب طلا نقاشی کند .

(زَ نِ ) (ص مف . ) ۱ - زینت داده شده با زر. ۲ - چیزی که با آب طلا نقاشی شده . ۳ - طلاکوب .

زرنگار. [ زَ ن ِ ] ( ن مف مرکب ) منقش شده با زر. مذهب. ( ناظم الاطباء ). جامه و عمارتی که نقش های زر در آن بکار کرده باشند. ( آنندراج ). مذهب. منقش بزر. منقش به ذهب. منقوش به زر. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). زرنگارده. زرنگاشته. منقش به زر. طلاکوب. ( فرهنگ فارسی معین ). زرکاری شده. مزین به پیکرها و نقش های طلایی. به زر آراسته اعم از جامه ، تخت ، افسر، خانه و ایوان و جز این ها :
جوان را بر آن جامه زرنگار
بخواباند و آمد بر شهریار.سر شاه با افسر زرنگار
سر ماه با گوهر شاهوار.سوی خانه زرنگار آمدند
بدان مجلس شاهوار آمدند.همی رفت گودرز با شهریار
چو آمد بدان گلشن زرنگار.بهر گام بی تن سری ترک دار
بد افکنده چون مجمر زرنگار.بسازید در گلشن زرنگار
یکی بزم خرمتر از نوبهار.صانع قادر دگر ز بی غرضی
گنبد گردان زرنگار کند.هزار امیر بر دست راست و هزار امیر بر دست چپ و با هر یک علمی زرنگار و مرواریددوز. ( قصص الانبیاء ص 85 ).
نایب است از پهلوان شرق و همچون پهلوان
دل ز مهر زر بریده همچو مهر زرنگار.تا نگارستان نخوانی طارم ایام را
کز برون سو زرنگار است از درون سو خاکدان.کرد آفتاب و صبح کلاه و لباچه ام
این زرکش مغرق و آن زرنگار کرد.برقع زرنگار بندد صبح
نقش رخسار یار بندد صبح.آهن من که زرنگار آمد
در سخن بین که نقره کار آمد.کمرشمشیرهای زرنگارش
بگرد اندر شده زرین حصارش.نام نیکو گر بماند ز آدمی
به کز او ماند سرای زرنگار.پرده زرنگار در بر داشت
ناگه از روی بی صفا برداشت.حضور هر دو جهان فرش آستان کسی است
که زرنگار سرایش ز روی هم چو زر است.به این الفت که با آرایش صورت تنم دارد
گلم گر خشت گردد در حصار زرنگار آیم.

۱. کسی که با زر در روی چیزی نقش و نگار می کند.
۲. چیزی که با آب زر نگاشته یا نقاشی شده.