اسم: کابیان (پسر) (فارسی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: kābiyān) (فارسی: کابيان) (انگلیسی: kabiyan)
معنی: درفش کاویان، ( = کاویان )، کاویان
معنی: درفش کاویان، ( = کاویان )، کاویان
کابیان
فرهنگ اسم ها
(تلفظ: kābiyān) (= کاویان) ، درفش کاویان . ← کاویان .
فرهنگ فارسی
( صفت ) منسوب به [ کابی ] [ و آن پوست پاره را بجواهر بیاراست و بفال گرفت و درفش کابیان نام نهاد و علامت او بود در هم. جنگها ] . ( فارسنام. ابن البلخی )
کاویان درفش کاویان
کاویان درفش کاویان
لغت نامه دهخدا
کابیان. ( اِخ ) کاویان. درفش کاویان : و آن پوست پاره را به جواهر بیاراست و به فال گرفت و درفش کابیان نام نهاد و علامت اوبود در همه جنگها. ( فارسنامه ابن البلخی ص 35 ).
کلمات دیگر: