جان نواز. [ جان ْ ن َ ] ( نف مرکب ) نوازنده جان. آرامش دهنده جان :
دفلی است دشمن من و من شهد جان نواز
چون شهد طعم حنظل و خوره کجا بود؟
دقیقی.
مرهمش جان نواز تنگدلان
آهنش بند پای سنگدلان.
نظامی.
بدان تا لهو نازش را ببینم
جمال جان نوازش را ببینم.
نظامی.
مغنی بدان جرّه جان نواز
بر آهنگ ما ناله نو بساز.
نظامی.
- ناله جان نواز ؛ آواز خوش.
|| از اسماء محبوب. ( آنندراج ). معشوق :
باغ پر شور از آن خوش آوازی
جان نوازان درو بجان بازی.
نظامی.
شاه از آن جان نواز دلداده
شب نشین سپیده دم زاده.
نظامی.