جانان

جانان . (اِ مرکب ) مرکب از: جان و ان (علامت نسبت ). معشوق . محبوب . خوب (حاشیه ٔ برهان چ معین ). روی زیبا، دلکش ، نازنین . معشوق . محبوب . شاهد. (ناظم الاطباء). مؤلف آنندراج آرد: بمعنی جان . و الف و نون در آخر زائد است و همچنین در جاویدان و در مؤید نوشته که جانان محبوب را گویند و اصل این جانا بود بمعنی ای جان بعده نون غنه در آخر افزودند برای تحسین صوت جانان شد. (از آنندراج ). حبیب . مطلوب . معشوقه . محبوبه . عزیز:
شادان زی و بکام رس و برخور
از عمر خویش و از دولب جانان .

فرخی .

ای رخ رخشان جانان زیر آن زلف بتاب
لاله ٔ سنبل حجابی یا مه عنبرنقاب .

عنصری .

کبوتر سوی جانان بال بگشاد
بشارت نامه زیر پرش اندر.

منوچهری .

همان کاین منظر عالی بدیدم
رها کردم سوی جانان کبوتر.

منوچهری .

کنون کز جان و از جانان بریدم
چه خواهم دید زین بدتر که دیدم .

(ویس و رامین ).

چو بر دل چیره گردد قهر جانان
به از دوری نباشد هیچ درمان .

(ویس و رامین ).

یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد.

باباطاهر.

کمانها در کف مردان بنالد
چو جان عاشق از هجران جانان .

ناصرخسرو.

گل سرخ چون روی خوبان بخجلت
بنفشه چو زلفین جانان معطر.

ناصرخسرو.

ای که اوصاف پری دانی جمال او ببین
کی بود ماننده ٔ دیدار آن جانان پری .

سوزنی .

قامتی چون سرو بستان است جانان مرا
نیست از قامت چو سرو بوستان ای جان پری .

سوزنی .

بر سر بازار عشق آزاد نتوان آمدن
بنده باید بودن و در بیع جانان آمدن .

خاقانی .

خاقانی است و آهی جانی گسسته در بر
یارب که من چنینم جانان چگونه باشد.

خاقانی .

آن به که پیش هودج جانان کنی نثار
آن جان که وقت صدمه ٔ هجران شود فنا.

خاقانی .

هر که باشد عاشق جانان نپردازد بجان
هر که باشد طالب گوهر نیندیشد ز آب .

عبدالواسع جبلی .

چنین واجب کند در عشق مردن
بجانان جان چنین باید سپردن .

نظامی .

گر این دل چون تو جانان را نخواهد
دلی باشد که او جان را نخواهد.

نظامی .

چو دولت هست بخت آرام گیرد
ز دولت با تو جانان جام گیرد.

نظامی .

هرگه که دلم محرم جانان گردد
فانی شود اندر او و بیجان گردد.

عطار.

خفته خبر ندارد سر در کنار جانان
کاین شب دراز باشد در چشم پاسبانان .

سعدی .

جان ندارد هر که جانانیش نیست
تنگ عیش است آنکه بستانیش نیست .

سعدی .

سهل باشد بترک جان گفتن
ترک جانان نمی توان گفتن .

سعدی .

از جان برون نیامده جانانت آرزوست
زنّار نابریده و ایمانت آرزوست .

سعدی .

شرط مودت نباشد به اندیشه ٔ جان دل از مهر جانان برگرفتن . (گلستان ). حکیمی پسران را پند همی داد که جانان پدر هنر آموزید. (گلستان ).
هر عرق کز روی نورافشان جانان قطره زد
ژاله شد خورشید شد ثابت شد و سیارشد.

امیرخسرو دهلوی .

بهر جانی ترک جانان مذهب احباب نیست .

امیرخسرو.

گر دلی از غمزه ٔ دلدار باری برد برد
ور میان جان و جانان ماجرائی رفت رفت .

حافظ.

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا جان رسد بجانان یا جان ز تن برآید.

حافظ.

جلوه ٔ بخت تو دل می برد از شاه و گدا
چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی .

حافظ.

از دل و جان شرف صحبت جانان غرض است
غرض این است و گرنه دل و جان این همه نیست .

حافظ.

بلی بی روی جانان گر بهشت است
بچشم عاشق مشتاق زشت است .

جامی .

لاف مهر رخ جانان و غم جان هیهات
عاشق آن نیست که جان را بر او مقداریست .

عماد (از ضیاء).

|| (اصطلاح ) نزدصوفیّه ، صفت قیومی را گویند که قیام جمله ٔ موجودات به اوست . || مزید مؤخر قرار گیرد: جوزجانان .

جانان یعنی محبوب ، معشوق ، دلبر و . . . . .
من اسمم جانان هس
و عاشق اسمم هستم

از جان برخواسته

از جان و دل خواستن

دوست داشتنی. برخواسته از جان. با ارزش

بسیار زیباه و دوست داشتنی
جانان یعنی
ب معنی به عشق جاندادن

بهترین و دوست داشتنی ترین

بچشم و ابروی جانان سپرده ام دل و جان
بیا بیا و تماشای طاق و منظر کن
حافظ

در ادبیات فارسی معنی کلمه جانان معشوقه هست
ولی درکل اسم بسیار زیباایه

دلربا. زیبا . معشوقه

زیبا رو ، محبوب ، صاحب برترین روی، صاحب برترین خصلت ، غایت عشق ،

بسیار زیبا و دوست داستنی، مهربان و صبور

جانان یعنی همه چیز، یعنی عشق

اسم دختر زیباروی من هستش
عشق مامان

زیبا، معشوقه، دلربا، جان جانان
دختر زیباروی من، عشق مامان

نگار