رستگار

اسم: رستگار (پسر) (فارسی) (تلفظ: rast(e)gār) (فارسی: رستگار) (انگلیسی: rastgar)
معنی: خلاص، رها شونده، رها، نجات یافته

آزاد، رها، آسوده، نجات یافته، رستار، رهایی
( صفت ) خلاص یابنده رها شونده .

(رَ ) (ص فا. ) رها شونده .

رستگار. [ رَ ت َ / رَ ] ( ص مرکب ) فایز. ( دهار ). آزادی و رهایی و خلاص و نجات یابنده. ( ازناظم الاطباء ). خلاص و نجات و فیروزی یابنده. ( برهان )( از آنندراج ). فیروزی یافته. ( ناظم الاطباء ). خلاص شده.نجات یافته عموماً. ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی کتابخانه مؤلف ). خلاص یافته. ( فرهنگ سروری ) ( از شعوری ج 2 ص 5 ). به معنی خلاص و نجات یابنده و رستن مصدر آن است یعنی خلاص. ( انجمن آرا ). مستخلص. مفلح. فالح. موفق. کامیاب. نایل. ناجی. رهایی یافته. ( یادداشت مؤلف ). خلاص یابنده. رهاشونده. ( فرهنگ فارسی معین ) :
بوی در دو گیتی ز بد رستگار
نکوکار گردی بر کردگار. چه میداند که تو خواهی به آن راه رفت که صاحبان اخلاص می روند و تو خواهی بود از رستگاران. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 313 ).
آورده برات رستگاران
از بهر چو ما گناهکاران.خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار.خلاص حافظ از آن زلف تابدار آمد
که بستگان کمند تو رستگارانند.|| مرخص. ( ناظم الاطباء ). اما جای دیگر دیده نشد. || آسوده. ( ناظم الاطباء ). اما جای دیگر دیده نشد. || محفوظ. ( ناظم الاطباء ). اما جای دیگر دیده نشد. || جوانمرد و سخی. ( ناظم الاطباء ). نیکوکار. ( از شعوری ج 2 ص 5 ). اما جای دیگر دیده نشد. || مرد نیک اندیش خلاص شده از علایق دنیا خصوصاً. ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی کتابخانه مؤلف ).

۱. نجات یافته، آزاد، رها.
۲. آسوده، رستار.

رشید