( صفت ) فلک سیر .
فلک نورد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فلک نورد. [ ف َ ل َ ن َ وَ ] ( نف مرکب ) فلک سیر. فلک رو. فلک محل. فلک مرتبت. ( یادداشت مؤلف ). فلک سیر. فلک نوردنده. ( فرهنگ فارسی معین ) :
پیرامن آن فلک نوردان
پرگار بنات نعش گردان.
پیرامن آن فلک نوردان
پرگار بنات نعش گردان.
نظامی.
کلمات دیگر: