( صفت ) مونث علمی : امور علمیه .
علمیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( علمیة ) علمیة. [ ع ِ می ی َ] ( ع ص نسبی ) منسوب به علم. ( ناظم الاطباء ). علمی.
- حوزه علمیه ؛ آنجا که به آموختن علوم مختص است. محل اجتماع علما و طالب علمان ، مانند حوزه علمیه ٔقم یا نجف یا خراسان...
- حوزه علمیه ؛ آنجا که به آموختن علوم مختص است. محل اجتماع علما و طالب علمان ، مانند حوزه علمیه ٔقم یا نجف یا خراسان...
علمیة. [ ع ِ می ی َ] (ع ص نسبی ) منسوب به علم . (ناظم الاطباء). علمی .
- حوزه ٔ علمیه ؛ آنجا که به آموختن علوم مختص است . محل اجتماع علما و طالب علمان ، مانند حوزه ٔ علمیه ٔقم یا نجف یا خراسان ...
کلمات دیگر: