به دهان برداشتن آب و خوردن آوند به چشم کردن کسی را .
شقع
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شقع. [ ش َ ] ( ع مص ) به دهان برداشتن آب و خوردن از آوند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || به چشم کردن کسی را: شقع فلان بعینه. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
کلمات دیگر: