لبی و منسوب به لب تانیث شفوی
شفویه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( شفویة ) شفویة. [ش َ ف َ وی ی َ ] ( ع ص نسبی ) لبی و منسوب به لب. ( ناظم الاطباء ). تأنیث شفوی. لبی. از لب. حروف شفویه : ب ، پ ، ف ، م ، و. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به شفوی شود.
شفویة. [ش َ ف َ وی ی َ ] (ع ص نسبی ) لبی و منسوب به لب . (ناظم الاطباء). تأنیث شفوی . لبی . از لب . حروف شفویه : ب ، پ ، ف ، م ، و. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به شفوی شود.
کلمات دیگر: