<div class="boxBd">ضیز. [ ض َ ] ( ع مص ) کم کردن حق کسی را.( منتهی الارب ). نقصان کردن. ( زوزنی ). || ستم کردن بر کسی. ( منتهی الارب ). جور کردن. ( زوزنی ).</div>

ضیز. [ ض َ ] ( ع مص ) کم کردن حق کسی را.( منتهی الارب ). نقصان کردن. ( زوزنی ). || ستم کردن بر کسی. ( منتهی الارب ). جور کردن. ( زوزنی ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">کم کردن حق کسی را نقصان کردن ٠ یا ستم کردن بر کسی ٠</div>

کم کردن حق کسی را نقصان کردن ٠ یا ستم کردن بر کسی ٠

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd"><div class="wiki"><b>[ویکی الکتاب]</b> تکرار در قرآن: ۱(بار)<br>وصف است به معنی ناقص و ظالمانه. . آن کار در آن صورت تقسیمی است ناقص و ظالمانه. بعضی آن را ضئری با همزه خوانده‏اند طبرسی آن را غیر عادلانه و جائرانه فرموده است. در قاموس گوید: «قِسْمَةٌ ضیزی اَیْ ناقِصَةٌ» این لفظ در کلام اللّه بیشتر از یکبار نیامده است .<div class="wikilink">wikialkb: <a href="http://alketab.org/ریشه_ضیز" target="_blank" rel="nofollow noopener">ریشه_ضیز</a></div></div></div>

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار) وصف است به معنی ناقص و ظالمانه. . آن کار در آن صورت تقسیمی است ناقص و ظالمانه. بعضی آن را ضئری با همزه خوانده‏اند طبرسی آن را غیر عادلانه و جائرانه فرموده است. در قاموس گوید: «قِسْمَةٌ ضیزی اَیْ ناقِصَةٌ» این لفظ در کلام اللّه بیشتر از یکبار نیامده است . wikialkb:

ضیز

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

دانشنامه اسلامی