انقراض نسل بشر

انقراض بشر یکی از فرضیات برای ادامه حیات گونه انسانها است. انقراض بشر تاکنون در حالات مختلفی از جمله به شیوهٔ علمی، در فرهنگ عامه و همچنین در ادیان مختلف مورد بحث و توجه واقع شده است. این مقاله به خطرات موجود برای انقراض بشر می پردازد.
انسان ها به صورت گسترده و با شرایط محیطی مختلفی بر روی زمین در حال زندگی هستند و در شرایط متفاوتی نیز ممکن است بتوانند به زندگی خود ادامه دهند؛ در نتیجه برای انقراض بشر باید کل سیاره زمین را نابود و غیر قابل زیستن کرد تا دیگر کسی نتواند برای زندگی کردن دوام بیاورد. انقراض موجودات زنده زمین در گذشته نیز اتفاق افتاده است (انقراض دایناسورها و عصر یخبندان) و باید این مسئله را طبیعی برشمرد.
می توان انقراض بشر در آینده ای نزدیک را به سه صورت بررسی کرد:
۱-نابودی جهان به وسیله بمب های اتمی
۲-نابودی جهان به وسیله عوامل طبیعی همانند بدی آب و هوا (عصر یخبندان) یا گردبادهای عظیم و یا آتشفشانهای فعال بسیار بزرگ که این وقایع خود مشکلاتی برای نوع بشر بوجود می آورد و خطر از بین رفتن آنها را محتمل می سازد.
۳-یکی دیگر از دلایل انقراض بشر می تواند بیماریهای واگیردار و عفونی باشد که فقط ممکن است تعداد کمی از انسانها از این بیماری جان سالم به در برند.
همانگونه که تکنولوژی رو به پیشرفت است، افراد یا دولتهای ستیزه گر جهانی ممکن است از تکنولوژی سوء استفاده کنند و برای سایر ملل و همچنین خودشان خطراتی فراهم آورند. این در حالی است که تکنولوژی به صورت بالقوه و ذاتاً انسان را رو به تعادل می برد و سرکشی برخی انسانها به خاطر جاه طلبی آنها است.
این نکته را باید با اهمیت بیشتری مورد توجه قرار داد که بین انقراض بشر و انقراض حیات بر روی زمین باید تفاوت قائل شد. همچنین بین انقراض بشر و انقراض نسل بشر باید تفاوتهایی را قائل شد. انقراض بشر به معنی منقرض شدن کلی انسان هاست. انقراض نسل بشر به مفهوم منقرض شدن نسل موجود از انسان های حال حاضر هستی را می باشد.