نقاره زدن . نقاره نواختن . نوبت زدن .
نقاره کوفتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نقاره کوفتن. [ ن َ / ن َق ْ قا رَ / رِ ت َ ] ( مص مرکب ) نقاره زدن. نقاره نواختن. نوبت زدن.
- نقاره بی باکی کوفتن ؛ بر طبل بی عاری زدن :
ای کوفته نقاره بی باکی
فربه شده به جسم و به جان لاغر.
- نقاره بی باکی کوفتن ؛ بر طبل بی عاری زدن :
ای کوفته نقاره بی باکی
فربه شده به جسم و به جان لاغر.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: