کلمه جو
صفحه اصلی

شاه کوه سفلی

دانشنامه عمومی

مختصات: ۳۶°۳۳′۳۶″ شمالی ۵۴°۲۵′۲″ شرقی / ۳۶٫۵۶۰۰۰°شمالی ۵۴٫۴۱۷۲۲°شرقی / 36.56000; 54.41722
شاه کوه سفلی، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان گرگان در استان گلستان ایران.
روستای شاه کوه از توابع بخش مرکز شهرستان گرگان، با مختصات جغرافیایی ۵۴ درجه و ۲۵ دقیقه طول شرقی و ۳۶ درجه و ۳۴ دقیقه عرض شمالی، در ۶۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر گرگان قرار دارد.این روستا، از شمال به کوه خوش دشتی، از غرب به کوه شیرکش، از جنوب به کنودره و رودخانه فصلی رودبار دله محدود می شود. کوه سیاه پوش و کوه ترکه چال از دیگر کوه های اطراف این روستا هستند. کوه گاوکشان در ۶ کیلومتری جنوب شرقی روستا و کوه سرلیسه در ۵ کیلومتری شمال روستا واقع شده اند.روستای شاهکوه، تحت تأثیر اقلیم کوهستانی زمستان های سرد و تابستان های معتدل دارد. ارتفاع روستا از سطح دریا ۲۵۴۰ متر و میانگین بارندگی سالانه آن ۵۸۴ میلی متر گزارش شده است.روستای شاهکوه نام خود را از ارتفاعات اطراف گرفته است و قدمتی دیرینه دارد. رابینو، در سفرنامه خود از کاروانسرای قزلق و رباط سفید در فاصله چند کیلومتری آن یاد کرده است. این روستا در گذشته، در مسیر جاده اصلی و شاهراه ارتباطی بین خراسان بزرگ و شاهرود بوده است.مردم روستای شاهکوه به زبان محلی مازندرانی سخن می گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۷۵، روستای شاهکوه ۶۷۱ نفر جمعیت داشته است که در سال ۱۳۸۵ به ۷۰۰ نفر افزایش یافته است. با توجه به زمستان سرد و بارش برف سنگین در روستا، در فصل زمستان نیمی از جمعیت روستا، به شهرهای گرگان و اطراف کوچ قشلاقی می کنند.درآمد اکثر مردم روستای شاهکوه از فعالیت های زراعی، باغداری و دامداری تأمین می شود. تعدادی از مردم نیز در بخش خدمات و صنایع دستی اشتغال دارند. زمین های زراعی به صورت دیم و آبی کشت می شود و محصولات عمده زراعی آن شامل گندم، جو، سیب زمینی و سبزیجات است. انواع محصولات باغی از قبیل زردآلو، سیب و بادام در روستا به عمل می آید. مراتع غنی پیرامون روستا موجب رونق دامداری در روستا شده است. مهم ترین محصولات دامی آن عبارتند از: پشم، گوشت، شیر، ماست و کره.روستای کوهستانی شاهکوه با بافت مسکونی متراکم در شیب ملایمی استقرار یافته است. سقف خانه ها، مسطح با پوششی از کاهگل و چوب است که اکثراً در یک طبقه و ندرتاً دو طبقه ساخته شده اند. کالبد خانه ها و کاربری فضاهای درونی آن از نوع فعالیت و معیشت ساکنین متأثر شده و با اقلیم کوهستانی منطقه سازگاری یافته است. مصالح به کار رفته در ساخت خانه ها عمدتاً بومی و شامل سنگ، گل، خشت و چوب می باشد.این روستا دو محله بزرگ به نام ده میان و ده دره دارد. ده میان قدیمی ترین محله روستا است که از چندین محله کوچک به نام های حسام محله، کابوسی محله، دهقان محله و ... تشکیل شده است. ده دره نیز شامل نگین محله، بید پند، سرخ چاله و کلاتی محله می باشد.


کلمات دیگر: