زبان های سامی

زبان های سامی یکی از زیرشاخه های خانواده زبان های آفریقایی-آسیایی هستند. این زبانها مجموعاً چهارصد و هفتاد میلیون گویشور دارند و در خاورمیانه، شمال آفریقا و شاخ آفریقا به آن ها گویش می شود.
سامی
سامی در آغاز، به عنوان نام زبان های محلی و اولیهٔ حوزهٔ خاور میانه و نیز زبان های برگرفته از آن زبان ها به کار رفت. از جملهٔ این زبان ها باید به آرامی، عربی و عبری اشاره کرد. همچنین به هر فرد از نژادهایی که زبان اصلی آن ها یکی از این زبان ها باشد هم سامی اطلاق می شود.
وجه تسمیهٔ این گروه بندی به اسطوره ای می رسد که در آن فرزندان نوح: سام و حام و یافث نام دارند. فرزندان سام را که اسطوره های مذهبی عهد عتیق و عهد جدید و روایات آمده در سنت اسلامی او را خلف و وارث نبوت نوح می دانند سامی می نامند.
زبانهای سامی یکی از پنج شاخه زبانهای آفریقایی-آسیایی هستند. به اعتقاد دیاکونوف منشأ این زبانها دره رود نیل، حبشه تا منطقه کنعان بوده و این زبانها از آنجا به سایر سرزمین ها گسترش پیدا کرده اند. در دوران باستان از این خانواده زبانی زبانهای اکدی، سریانی، آشوری، عبری و آرامی از رونق خاصی برخوردار بودند. در دوران جدید تمامی این زبانها به نفع زبان عربی عقب نشینی کردند.