کلمه جو
صفحه اصلی

ژوزف تولوزان

دانشنامه عمومی

ژوزف دزیره تولوزان (به فرانسوی: Joseph Désiré Tholozan) (۱۸۲۰-۱۸۹۷ میلادی) پزشک و همه گیرشناس فرانسوی که مدت ۳۰ سال به عنوان پزشک مخصوص ناصرالدین شاه در ایران خدمت نمود.
زبدةالحکمه ناصری، در رابطه با خواص گنه گنه چاپ سنگی ۱۲۸۰ قمری تهران.
بدایع الحکمه، در مورد صداهای قلب و ریه چاپ ۱۲۸۷ قمری تهران.
پیشگیری و معالجه طاعون، به خط نستعلیق نصرالله تفرشی ۱۲۹۴ تهران.
قانون نظم قشون، چاپ ۱۲۷۷.
رساله طب عمومی ۱۲۹۳.
دکتر تولوزان در سال ۱۸۲۰ در دیگو گارسیا موریس از پدر و مادر فرانسوی به دنیا آمد پس از اتمام دوره ابتدائی، در مدرسه پزشکی مارسی مشغول فراگیری پزشکی شد و در سال ۱۸۴۳ در پاریس از پایان نامه پزشکی خود دفاع نمود. وی سپس وارد خدمت ارتش شد و با درجه سرگردی و به عنوان پزشک ارتشی در جنگ کریمه شرکت کرد. در سال ۱۸۵۸ در سن ۳۸ سالگی بنا به درخواست فرخ خان غفاری سفیر اعزامی ایران در فرانسه و با موافقت ناپلئون سوم وی عازم ایران گردید و بمدت بیش از ۳۰ سال پزشک مخصوص ناصرالدین شاه بود.
تولوزان درجات علمی را بسرعت طی نمود و در بین سالهای ۱۸۴۷ تا ۱۸۹۲ بیش از ۵۰ مقاله و کتاب در رابطه با بیماری های عفونی و همه گیرشناسی منتشر نمود. وی مقاله هایی در رابطه با علائم بیماری طاعون منتشر کرد، این درحالی بود که عامل بیماری بعد از یک قرن توسط مارسل بالتازارد کشف گردید. تولوزان یکی از پیشگامان شناخت بیماری تب راجعه بود و مطالعات و مقالاتی در ارتباط با انواع این بیماری و کنه منتقل کننده آن منتشر کرده بود. مطالعات او باعث شد که یک نوع از این کنه به نام اورنیتودوروس تولوزانی نامیده شود.وی در ایران علاوه بر خدمت در دربار، اقدام به تأسیس مجلس حافظ الصحه نمود که بعدها به وزارت بهداری تغیر نام یافت. همچنین یکی از اقدامات مهم وی راه اندازی مدرسه طب و آموزش پزشکان در دارالفنون بود.
در سال ۱۸۸۸ تولوزان تصمیم گرفت بازنشسته شود و سفیر ایران در پاریس از وزارت خارجه فرانسه درخواست جایگزین نمود. وزارت خارجه یوهانس فوریه را معرفی کرد ولی پس از مدتی تولوزان به تهران باز گشت و تا آخر عمر در دربار فعال بود.


کلمات دیگر: