کلمه جو
صفحه اصلی

تشدیدگر

فارسی به انگلیسی

resonator


دانشنامه عمومی

تشدیدگر به ابزار یا سامانه ای گفته می شود که از خود رفتار تشدیدی (رزونانسی) نشان می دهد. کاواک تشدید الکترومغناطیسی، فضایی بسته است که با استفاده از تشدید باندهای فرکانسی خاصی را جدا می کند. تشدیدگر آکوستیکی محفظه ای است که امواج صوتی دارای بسامدهای ویژه را تشدید می کند. تشدیدگر باریکه ابزاری است که برای محصور کردن باریکهٔ لیزر یا تابش های الکترومغناطیسی دیگر در ناحیهٔ مشخصی از فضا به کار می رود.
مدار تشدید
نوسانگر هماهنگ
درجه آزادی (مکانیک)
مدار آرال سی
تداخل امواج
بسامد پایه
کاواک اپتیکی
دیاپازون
تشدید مغناطیسی هسته ای
تشدیدگرها تنها در بسامدهای ویژه ای از خود تشدید نشان می دهند. میدان های تشدید در این فرکانس ها از خود الگوهای فضایی ای نمایش می دهند که به آن ها حالت های تشدیدگر گفته می شود.
در تشدیدگرها ضریب کیفیت به عنوان معیاری برای میزان گزینندگی تشدیدگر مطرح می شود. هر چه ضریب کیفیت بیشتر باشد پاسخ فرکانسی تشدیدگر باریکتر خواهد بود.
از تشدیدگرها برای پایدارسازی بسامد نوسان ساز ها، به عنوان اجزای سازندهٔ فیلترها، و حسگر در دستگاه های اندازه گیری استفاده می شود. از اجزای محدود، سیم لوله و خازن می توان در ساخت تشدیدگرهایی که در بسامدهای رادیویی عمل می کنند استفاده کرد. تشدیدگرهایی که بر پایهٔ اثر فشاربرقی در بلور کوارتز عمل می کنند می توانند تا بسامدهای وی اچ اف استفاده شوند. در تشدیدگرهای سامانه های میکروالکترومکانیکی سیگنال های الکتریکی با نوسان های مکانیکی باریکه های در حال تشدید جفت می شوند و می توانند در بازهٔ یواچ اف کاربرد پیدا کنند.


کلمات دیگر: