مترادف گذشت : اغماض، بخشایش، بخشودن، چشم پوشی، درگذشتن، سماحت، عفو، لوطی گری، سپری، گذر
گذشت
مترادف گذشت : اغماض، بخشایش، بخشودن، چشم پوشی، درگذشتن، سماحت، عفو، لوطی گری، سپری، گذر
فارسی به انگلیسی
forbearance, forgiveness, generosity, go-by, lenity, mercy, pardon, passage, passing, progress, quarters, remission, sufferance, tolerance, toleration
generous, disposition, remission, ability to do without a thing
فارسی به عربی
عفو , مغفرة ، اِجْتازَ ، إِجْتَسَرَ
مترادف و متضاد
۱. اغماض، بخشایش، بخشودن، چشمپوشی، درگذشتن، سماحت، عفو، عفو، لوطیگری
۲. سپری، گذر
عفو، گذشت، بخشش، مغفرت
تخفیف، عفو، گذشت، خمود، بخشش، امرزش، بهبودی بیماری
عفو، گذشت، بخشش، امرزش
عفو عمومی، گذشت
گذشت، پوزش، حکم، بخشش، فرمان عفو، امرزش
اغماض، بخشایش، بخشودن، چشمپوشی، درگذشتن، سماحت، عفو، عفو، لوطیگری
سپری، گذر
فرهنگ فارسی
گذشتن، گذرکردن، ونیزبه معنی بخشش وبخشایش، وصرفنظرکردن ازچیزی
۱ - ( اسم ) گذشتن عبور . ۲ - سپری شدن مرور ( زمان ) : هر که نامخت از گذشت روزگار نیز ناموزد زهیچ آموزگار . ( رودکی ) ۳ - بخشایش عفو . ۴ - بلند همتی جوانمردی : شماها نمیدانید چه شیرین است وقتی آدم میتواند گذشت داشته باشد فدارکاری کند ... . ۵ - ( اسم ) راه گذرگاه . ۶ - جز بجز صرف نظر از ( گذشت از ... از گذشت ... ) : ای شرع پروری که گذشت از جناب تو دولت بهر دری که رود ایرمان بود . ( کمال اسماعیل ) از گذشت مصطفی و مجتبی جز مرتضی عالم دین را نیارد کس معمر داشتن . ( سنائی ) ۷ - آن سوی آن طرف آن جانب : گذشت دریای شور مک. معظمه است . ( یعنی از دریای شور گذشته در آن طرف مک. معظمه است ) ۸ - ( اسم ) گذشته رفته : گذشت برگشت ندارد .
۱ - ( اسم ) گذشتن عبور . ۲ - سپری شدن مرور ( زمان ) : هر که نامخت از گذشت روزگار نیز ناموزد زهیچ آموزگار . ( رودکی ) ۳ - بخشایش عفو . ۴ - بلند همتی جوانمردی : شماها نمیدانید چه شیرین است وقتی آدم میتواند گذشت داشته باشد فدارکاری کند ... . ۵ - ( اسم ) راه گذرگاه . ۶ - جز بجز صرف نظر از ( گذشت از ... از گذشت ... ) : ای شرع پروری که گذشت از جناب تو دولت بهر دری که رود ایرمان بود . ( کمال اسماعیل ) از گذشت مصطفی و مجتبی جز مرتضی عالم دین را نیارد کس معمر داشتن . ( سنائی ) ۷ - آن سوی آن طرف آن جانب : گذشت دریای شور مک. معظمه است . ( یعنی از دریای شور گذشته در آن طرف مک. معظمه است ) ۸ - ( اسم ) گذشته رفته : گذشت برگشت ندارد .
فرهنگ معین
(گُ ذَ ) (اِمص . ) بخشش ، چشم - پوشی .
لغت نامه دهخدا
گذشت. [ گ ُ ذَ ] ( اِ ) راه. ( اوبهی ) ( برهان ) ( جهانگیری ). راه و گذرگاه. ( غیاث ) :
بشد گیو با خستگان سوی کوه
ز جان گشته سیر و ز گیتی ستوه
سبک خستگان را سوی دژ کشید
ز آسودگان لشکری برگزید
چنین گفت کاین کوه سرخان ماست
بباید کنون خویشتن کرد راست
طلایه ز کوه اندر آمد به دشت
بدان تا بر ایشان نیابد گذشت.
ای شرع پروری که گذشت از جناب تو
دولت بهر دری که رَوَد ایرمان بود.
کمال اسماعیل ( دیوان چ بمبئی 1307 هَ. ق. ص 115 ).
جز کتاب اﷲ و عترت ز احمد مرسل نماند
یادگاری کآن توان تا روز محشر داشتن
از گذشت مصطفی و مجتبی جز مرتضی
عالم دین را نیارد کس معمر داشتن.
که رضوان ندید آنچنان در بهشت.
بجز خواب و خوردن ندارند کار.
که دارددر این دشت مأوای خود.
هرکه نامخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار.
بشد گیو با خستگان سوی کوه
ز جان گشته سیر و ز گیتی ستوه
سبک خستگان را سوی دژ کشید
ز آسودگان لشکری برگزید
چنین گفت کاین کوه سرخان ماست
بباید کنون خویشتن کرد راست
طلایه ز کوه اندر آمد به دشت
بدان تا بر ایشان نیابد گذشت.
فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ج 4 ص 897 ).
|| ( ق ) پس و بعد. ( غیاث ) ( فرهنگ رشیدی ) ( آنندراج ). در مقام غیر و جز هم استعمال میشود. ( برهان ).غیر و سوای. ( آنندراج ) : ای شرع پروری که گذشت از جناب تو
دولت بهر دری که رَوَد ایرمان بود.
کمال اسماعیل ( دیوان چ بمبئی 1307 هَ. ق. ص 115 ).
جز کتاب اﷲ و عترت ز احمد مرسل نماند
یادگاری کآن توان تا روز محشر داشتن
از گذشت مصطفی و مجتبی جز مرتضی
عالم دین را نیارد کس معمر داشتن.
حکیم سنایی ( ازآنندراج ).
گذشت از خورشهای چینی سرشت که رضوان ندید آنچنان در بهشت.
خواجه گنجوی ( از آنندراج ).
گذشت از پرستیدن کردگاربجز خواب و خوردن ندارند کار.
نظامی ( از آنندراج ).
گذشت از شما کیست از دام وددکه دارددر این دشت مأوای خود.
نظامی.
|| کنایه از قطع شدن نفس آخرین آدمی زاد است. ( برهان ). || آن طرف ( یعنی گذشته از ): گذشت دریای شور مکه معظمه است ، یعنی از دریای شور گذشته در آن طرف مکه معظمه واقع شده است. ( آنندراج ). || ( مص مرخم ، اِمص ) گذشتن. عبور کردن. ( برهان ). || ( فعل ماضی ) ماضی گذشتن بمعنی عبور و ترک دادن هم آمده است که از ترک و تجرید باشد و تجاوز از گناه وتقصیر را نیز گویند، یعنی دیگر این کار نمیکند و مآل این دو معنی یکی است چه هر دو را غرض ترک دادن باشد. ( برهان ). || ( اِمص ) بخشش. بخشایش. انفاق. ترک. بذل. هبه. بخشیدن وامی. || جوانمردی. || صرف نظر کردن. اغماض. عفو. بخشیدن سوء ادب در گفتار یا کرداری : مرد باید گذشت داشته باشد، آدم باید گذشت داشته باشد. || مضی. مرور. گذشت زمان : هرکه نامخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار.
رودکی.
تا همگان برگذشت روزگار مسلمان شدند. ( فارسنامه ابن البلخی ص 117 ). || ( ن مف ) رفته. گذشته : گذشت آنچه گذشت. گذشت برگشت ندارد. || با پیشوند سر آید و معنی حکایت و داستان و افسانه دهد : گذشت . [ گ ُ ذَ ] (اِ) راه . (اوبهی ) (برهان ) (جهانگیری ). راه و گذرگاه . (غیاث ) :
بشد گیو با خستگان سوی کوه
ز جان گشته سیر و ز گیتی ستوه
سبک خستگان را سوی دژ کشید
ز آسودگان لشکری برگزید
چنین گفت کاین کوه سرخان ماست
بباید کنون خویشتن کرد راست
طلایه ز کوه اندر آمد به دشت
بدان تا بر ایشان نیابد گذشت .
|| (ق ) پس و بعد. (غیاث ) (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ). در مقام غیر و جز هم استعمال میشود. (برهان ).غیر و سوای . (آنندراج ) :
ای شرع پروری که گذشت از جناب تو
دولت بهر دری که رَوَد ایرمان بود.
کمال اسماعیل (دیوان چ بمبئی 1307 هَ . ق . ص 115).
جز کتاب اﷲ و عترت ز احمد مرسل نماند
یادگاری کآن توان تا روز محشر داشتن
از گذشت مصطفی و مجتبی جز مرتضی
عالم دین را نیارد کس معمر داشتن .
گذشت از خورشهای چینی سرشت
که رضوان ندید آنچنان در بهشت .
گذشت از پرستیدن کردگار
بجز خواب و خوردن ندارند کار.
گذشت از شما کیست از دام ودد
که دارددر این دشت مأوای خود.
|| کنایه از قطع شدن نفس آخرین آدمی زاد است . (برهان ). || آن طرف (یعنی گذشته از): گذشت دریای شور مکه ٔ معظمه است ، یعنی از دریای شور گذشته در آن طرف مکه ٔ معظمه واقع شده است . (آنندراج ). || (مص مرخم ، اِمص ) گذشتن . عبور کردن . (برهان ). || (فعل ماضی ) ماضی گذشتن بمعنی عبور و ترک دادن هم آمده است که از ترک و تجرید باشد و تجاوز از گناه وتقصیر را نیز گویند، یعنی دیگر این کار نمیکند و مآل این دو معنی یکی است چه هر دو را غرض ترک دادن باشد. (برهان ). || (اِمص ) بخشش . بخشایش . انفاق . ترک . بذل . هبه . بخشیدن وامی . || جوانمردی . || صرف نظر کردن . اغماض . عفو. بخشیدن سوء ادب در گفتار یا کرداری : مرد باید گذشت داشته باشد، آدم باید گذشت داشته باشد. || مضی . مرور. گذشت زمان :
هرکه نامخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار.
تا همگان برگذشت روزگار مسلمان شدند. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 117). || (ن مف ) رفته . گذشته : گذشت آنچه گذشت . گذشت برگشت ندارد. || با پیشوند سر آید و معنی حکایت و داستان و افسانه دهد :
نبشته بر این هر دو آلوده طشت
چو خون سیاوش بسی سرگذشت .
طلسمی برانگیزم از ناف دشت
که افسانه سازند از آن سرگذشت .
|| با حرف اضافه «از» آید و معنای استثناء دهد :
کنم مدیح کریمی که از گذشت حرم
جز آستانه ٔ او قبله ٔ خلایق نیست .
بشد گیو با خستگان سوی کوه
ز جان گشته سیر و ز گیتی ستوه
سبک خستگان را سوی دژ کشید
ز آسودگان لشکری برگزید
چنین گفت کاین کوه سرخان ماست
بباید کنون خویشتن کرد راست
طلایه ز کوه اندر آمد به دشت
بدان تا بر ایشان نیابد گذشت .
فردوسی (شاهنامه ٔ چ بروخیم ج 4 ص 897).
|| (ق ) پس و بعد. (غیاث ) (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ). در مقام غیر و جز هم استعمال میشود. (برهان ).غیر و سوای . (آنندراج ) :
ای شرع پروری که گذشت از جناب تو
دولت بهر دری که رَوَد ایرمان بود.
کمال اسماعیل (دیوان چ بمبئی 1307 هَ . ق . ص 115).
جز کتاب اﷲ و عترت ز احمد مرسل نماند
یادگاری کآن توان تا روز محشر داشتن
از گذشت مصطفی و مجتبی جز مرتضی
عالم دین را نیارد کس معمر داشتن .
حکیم سنایی (ازآنندراج ).
گذشت از خورشهای چینی سرشت
که رضوان ندید آنچنان در بهشت .
خواجه گنجوی (از آنندراج ).
گذشت از پرستیدن کردگار
بجز خواب و خوردن ندارند کار.
نظامی (از آنندراج ).
گذشت از شما کیست از دام ودد
که دارددر این دشت مأوای خود.
نظامی .
|| کنایه از قطع شدن نفس آخرین آدمی زاد است . (برهان ). || آن طرف (یعنی گذشته از): گذشت دریای شور مکه ٔ معظمه است ، یعنی از دریای شور گذشته در آن طرف مکه ٔ معظمه واقع شده است . (آنندراج ). || (مص مرخم ، اِمص ) گذشتن . عبور کردن . (برهان ). || (فعل ماضی ) ماضی گذشتن بمعنی عبور و ترک دادن هم آمده است که از ترک و تجرید باشد و تجاوز از گناه وتقصیر را نیز گویند، یعنی دیگر این کار نمیکند و مآل این دو معنی یکی است چه هر دو را غرض ترک دادن باشد. (برهان ). || (اِمص ) بخشش . بخشایش . انفاق . ترک . بذل . هبه . بخشیدن وامی . || جوانمردی . || صرف نظر کردن . اغماض . عفو. بخشیدن سوء ادب در گفتار یا کرداری : مرد باید گذشت داشته باشد، آدم باید گذشت داشته باشد. || مضی . مرور. گذشت زمان :
هرکه نامخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار.
رودکی .
تا همگان برگذشت روزگار مسلمان شدند. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 117). || (ن مف ) رفته . گذشته : گذشت آنچه گذشت . گذشت برگشت ندارد. || با پیشوند سر آید و معنی حکایت و داستان و افسانه دهد :
نبشته بر این هر دو آلوده طشت
چو خون سیاوش بسی سرگذشت .
نظامی .
طلسمی برانگیزم از ناف دشت
که افسانه سازند از آن سرگذشت .
نظامی .
|| با حرف اضافه «از» آید و معنای استثناء دهد :
کنم مدیح کریمی که از گذشت حرم
جز آستانه ٔ او قبله ٔ خلایق نیست .
سوزنی .
فرهنگ عمید
۱. [مجاز] گذشتن، گذر کردن: هر که نامخت از گذشت روزگار / نیز ناموزد ز هیچ آموزگار (رودکی: ۵۳۲ ).
۲. [مجاز] بخشش، بخشایش.
۳. [مجاز] صرف نظر کردن از چیزی.
* گذشت داشتن: (مصدر لازم ) [مجاز] عفو و بخشایش داشتن.
* گذشت کردن: (مصدر لازم ) [مجاز] عفو کردن، بخشودن.
۲. [مجاز] بخشش، بخشایش.
۳. [مجاز] صرف نظر کردن از چیزی.
* گذشت داشتن: (مصدر لازم ) [مجاز] عفو و بخشایش داشتن.
* گذشت کردن: (مصدر لازم ) [مجاز] عفو کردن، بخشودن.
۱. [مجاز] گذشتن؛ گذر کردن: ◻︎ هر که نامخت از گذشت روزگار / نیز ناموزد ز هیچ آموزگار (رودکی: ۵۳۲).
۲. [مجاز] بخشش؛ بخشایش.
۳. [مجاز] صرف نظر کردن از چیزی.
⟨ گذشت داشتن: (مصدر لازم) [مجاز] عفو و بخشایش داشتن.
⟨ گذشت کردن: (مصدر لازم) [مجاز] عفو کردن؛ بخشودن.
دانشنامه عمومی
گذشت (فیلم). گذشت فیلمی به کارگردانی فرج الله نسیمیان و نویسندگی ابوالقاسم ملکوتی محصول سال ۱۳۴۱ است.
مجید محسنی
آذر شیوا
حیدر صارمی
دلیله نمازی
ژان
هومر
ربکا
محسن میلانی
حسین محسنی
مجید محسنی
آذر شیوا
حیدر صارمی
دلیله نمازی
ژان
هومر
ربکا
محسن میلانی
حسین محسنی
wiki: گذشت (فیلم)
جدول کلمات
فداکاری
پیشنهاد کاربران
رد شدن ، عبور کردن
چشم پوشی
بخشیدن خطای دیگران
در این ماجرا هیچ جای گذشت نیست.
کلمات دیگر: