مترادف شاگرد : پیرو، تلمیذ، دانش آموز، کارآموز، متعلم، متلمذ، محصل، پادو، نوچه
متضاد شاگرد : استاد
شاگرد
مترادف شاگرد : پیرو، تلمیذ، دانش آموز، کارآموز، متعلم، متلمذ، محصل، پادو، نوچه
متضاد شاگرد : استاد
فارسی به انگلیسی
apprentice, shop-boy, journey-man, student, pupil, disciple
apprentice, disciple, pupil, student
فارسی به عربی
تابع , تلمیذ , صاحب , صانع , طالب
مترادف و متضاد
پارسا، زاهد، شاگرد، هوا خواه
تابع، پیرو، ملتزم، شاگرد، عشقبیاز، تعقیب کننده، دنبالگر
موافق، طرفدار، پیرو، هواخواه، سالک، حواری، شاگرد، مرید
کمک، جفت، مات، دوست، شاگرد، همسر، رفیق، لنگه، همدم
شاگرد، کاراموز، خلیفه
شاگرد، دانشجو، دانش اموز، عضو دانشکده یا دانشگاه، اهل تحقیق
شاگرد، دانش اموز، حدقه، مردمک چشم
شاگرد
شاگرد، تحت الحمایه، حمایت شده
شاگرد، نوکر
شاگرد، پادو، نوکر
شاگرد، کارگر ماهر، کارگر مزدور
شاگرد، یادگیرنده
پیرو، تلمیذ، دانشآموز، کارآموز، متعلم، متلمذ، محصل ≠ استاد
پادو، نوچه
۱. پیرو، تلمیذ، دانشآموز، کارآموز، متعلم، متلمذ، محصل
۲. پادو، نوچه ≠ استاد
فرهنگ فارسی
کسی که نزددیگری علم وهنرمی آموزد، کودکی که در، دبستان درس میخواند، پسری که دردکانی خدمت میکند
( اسم ) کسی که نزد دیگری علم یا ادب یا هنر آموزد تلمیذ متعلم .
نام محلی است در ساحل شرقی ایران بخلیج فارس گویا نزدیک سرباز و قصر قند.
( اسم ) کسی که نزد دیگری علم یا ادب یا هنر آموزد تلمیذ متعلم .
نام محلی است در ساحل شرقی ایران بخلیج فارس گویا نزدیک سرباز و قصر قند.
فرهنگ معین
(گِ ) (اِ. ) کسی که نزد دیگری علم و ادب یا هنر آموزد.
لغت نامه دهخدا
شاگرد. [ گ ِ ] ( اِ ) آموزنده علم یا هنر نزد کسی. ( فرهنگ نظام ). کسی که در نزد معلم و استاد تحصیل علم و کمال یا صنعت کند و کسی که در مدرسه به تحصیل بپردازد. تلمیذ و محصل و متعلم. ( ناظم الاطباء ). تلمیذ. ( آنندراج ). کسی که در نزد معلم و استاد کسب علم و هنر کند. کسی که در مدرسه تحصیل نماید. ( حاشیه برهان چ معین ). مؤلف فرهنگ نظام ذیل کلمه شاگرد نویسد: در عصر تیموری هندوستان مسلمانان هند که زبان آنها فارسی بود لفظ شاگرد را مخفف «شاه گرد« »گرد شاه » فهمیده به یک دسته از نوکرهای خصوصی اطراف شاه شاگردپیشه میگفتند. و تاکنون در سلطنت دکن همانها را شاگردپیشه میگویند. اگر قیاس مذکور صحیح باشد در معنی تلمیذ و آموزنده فن مجاز خواهد بود که معلم تشبیه بشاه شده و شاگردان اشخاص دور شاه ، لیکن تصور مذکور درست نیست مرکب از: شاس. بمعنی حکومت و تربیت و گِرد محرف کرت َ اسم مفعول بمعنی کرده شده که مجموع تربیت کرده شده است و لفظ گِرد محرف کرده ( اسم مفعول ) در فارسی متعدد هست مثل داراب گرد ( نام شهر ) بمعنی کرده داراب ( ساخته داراب ) و یزدگرد بمعنی کرده ایزد ( ساخته ایزد ). ( فرهنگ نظام ). شاگرد مقابل استاد و معلم :
بحیله ساختن استادبخردان زمین
بحرب کردن شاگرد پادشاه زمان.
دولت شاگرد تست ، جوهر عقل اوستاد.
هر که شاگرد روز و شب نبود
جز تهی دست و بی ادب نبود.
اینت به استاد اصدقای صفاهان.
بحیله ساختن استادبخردان زمین
بحرب کردن شاگرد پادشاه زمان.
فرخی.
فضل و کرم کرد تست ، جود و سخا ورد تست دولت شاگرد تست ، جوهر عقل اوستاد.
منوچهری.
بویوسف یعقوب انصاری قاضی قضات هارون الرشید و شاگرد امام ابوحنیفه... از امامان. اهل اختیار بود. ( تاریخ بیهقی ).هر که شاگرد روز و شب نبود
جز تهی دست و بی ادب نبود.
سنایی.
جرم ز شاگرد و پس عتاب بر استاداینت به استاد اصدقای صفاهان.
خاقانی.
خِرّیج ؛ شاگرد فراراه افکنده و برساخته شده. ( منتهی الارب ). || کارآموز در خدمت دبیران دیوان رسالت. وردست و منشی ومحرر و دبیران زیردست در دیوان رسائل. دست پرورده دبیران. پرورده. کار آموخته دیوان ترسل : گفت [ خواجه احمد حسن ] فردا بدیوان باید آمد و بشغل کتابت مشغول شد و شاگردان و محرران بیاورید. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 152 ). بوسهل آمد و پیغام امیر آورد که... خواجه باید که در این کار تن دردهد که حشمت تو باید شاگردان و یاران هستند همگان بر مثال تو کار کنند. ( تاریخ بیهقی ). در خلوت که با وزیر داشت بوسهل را گفتی : بوالفضل شاگرد تو نیست او دبیر پدرم بوده است و معتمد وی را نیکودار اگر شکایتی کنی همداستان نباشم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 614 ). || کارمند دون پایه. کارمند وردست : پس از این هیچکس را تمکین آن نباشد که در پیش ما خارج حدخویش سخن گوید چه فرمان ما راست و از ما گذشته خواجه فاضل را و دیگران بندگان مااند و شاگردان وی. ( از مواضعه احمدبن حسن میمندی از مجمل فصیحی خوافی ). || زیردست. دست پرورد. ریزه خوار خوان. مطیع و در مرتبه ٔنازلتر از او قرار داشتن : شاگرد. [ گ ِ ] (اِ) آموزنده ٔ علم یا هنر نزد کسی . (فرهنگ نظام ). کسی که در نزد معلم و استاد تحصیل علم و کمال یا صنعت کند و کسی که در مدرسه به تحصیل بپردازد. تلمیذ و محصل و متعلم . (ناظم الاطباء). تلمیذ. (آنندراج ). کسی که در نزد معلم و استاد کسب علم و هنر کند. کسی که در مدرسه تحصیل نماید. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). مؤلف فرهنگ نظام ذیل کلمه ٔ شاگرد نویسد: در عصر تیموری هندوستان مسلمانان هند که زبان آنها فارسی بود لفظ شاگرد را مخفف «شاه گرد« »گرد شاه » فهمیده به یک دسته از نوکرهای خصوصی اطراف شاه شاگردپیشه میگفتند. و تاکنون در سلطنت دکن همانها را شاگردپیشه میگویند. اگر قیاس مذکور صحیح باشد در معنی تلمیذ و آموزنده ٔ فن مجاز خواهد بود که معلم تشبیه بشاه شده و شاگردان اشخاص دور شاه ، لیکن تصور مذکور درست نیست مرکب از: شاس . بمعنی حکومت و تربیت و گِرد محرف کرت َ اسم مفعول بمعنی کرده شده که مجموع تربیت کرده شده است و لفظ گِرد محرف کرده (اسم مفعول ) در فارسی متعدد هست مثل داراب گرد (نام شهر) بمعنی کرده ٔ داراب (ساخته ٔ داراب ) و یزدگرد بمعنی کرده ایزد (ساخته ایزد). (فرهنگ نظام ). شاگرد مقابل استاد و معلم :
بحیله ساختن استادبخردان زمین
بحرب کردن شاگرد پادشاه زمان .
فضل و کرم کرد تست ، جود و سخا ورد تست
دولت شاگرد تست ، جوهر عقل اوستاد.
بویوسف یعقوب انصاری قاضی قضات هارون الرشید و شاگرد امام ابوحنیفه ... از امامان . اهل اختیار بود. (تاریخ بیهقی ).
هر که شاگرد روز و شب نبود
جز تهی دست و بی ادب نبود.
جرم ز شاگرد و پس عتاب بر استاد
اینت به استاد اصدقای صفاهان .
خِرّیج ؛ شاگرد فراراه افکنده و برساخته شده . (منتهی الارب ). || کارآموز در خدمت دبیران دیوان رسالت . وردست و منشی ومحرر و دبیران زیردست در دیوان رسائل . دست پرورده ٔ دبیران . پرورده . کار آموخته ٔ دیوان ترسل : گفت [ خواجه احمد حسن ] فردا بدیوان باید آمد و بشغل کتابت مشغول شد و شاگردان و محرران بیاورید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 152). بوسهل آمد و پیغام امیر آورد که ... خواجه باید که در این کار تن دردهد که حشمت تو باید شاگردان و یاران هستند همگان بر مثال تو کار کنند. (تاریخ بیهقی ). در خلوت که با وزیر داشت بوسهل را گفتی : بوالفضل شاگرد تو نیست او دبیر پدرم بوده است و معتمد وی را نیکودار اگر شکایتی کنی همداستان نباشم . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 614). || کارمند دون پایه . کارمند وردست : پس از این هیچکس را تمکین آن نباشد که در پیش ما خارج حدخویش سخن گوید چه فرمان ما راست و از ما گذشته خواجه ٔ فاضل را و دیگران بندگان مااند و شاگردان وی . (از مواضعه ٔ احمدبن حسن میمندی از مجمل فصیحی خوافی ). || زیردست . دست پرورد. ریزه خوار خوان . مطیع و در مرتبه ٔنازلتر از او قرار داشتن :
دست او هست ابر و دریا دل
ابر شاگرد و نایبش دریاست .
|| نوچه . نوآموز. پرورده . مربی . دست پرورد. برپی استاد رونده :
نخجیروالان این ملک را
شاگرد باشد فزون ز بهرام .
دعوی کنند گرچه براهیم زاده ایم
چون ژرف بنگری همه شاگرد آزرند.
کاهلی شاگرد بدبختی است . (قابوسنامه ).
شاگرد خادمان در اوست روزگار
کاستاد بحر دست جواهرفشان اوست .
بهمه حال رعیت چون راعی نباشد و مطیع چون مطاع و شاگرد چون خواجه و مقتدی چون مقتدا. (نقض الفضایح ص 135).
- امثال :
شاگرد رفته رفته به استاد میرسد . (امثال و حکم دهخدا ج 2 ص 1006).
|| مرید. پیرو. مقابل مرشد. (ناظم الاطباء) : در خدمت شیخ ابوالوفا مهدی معروف به بغدادی با جمعی اصحاب و شاگردان . (از ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 111). || کنایه از حواریون و تابعان حضرت عیسی (ع ). (از قاموس کتاب مقدس ). || دستیار. که در خدمت استاد صنعتگر ایستد. که زیر دست استاد صنعتگر کار کند و کار آموزد :
یکی نامور بود بوراب نام
پسندیده آهنگری شاد کام
ورا یار و شاگرد بد سی و پنج
ز پتک وز آهن رسیده برنج .
ورازرگر آمد ز روم و ز چین
ز مکران و بغداد و ایران زمین
هزار و صد وبیست استاد بود
ز کردار این تختشان یاد بود
و با هر یکی مردشاگرد سی
ز رومی و بغدادی و پارسی .
آن کند در دو ماه بنا گرد
که نبیندبسالها شاگرد
باز شاگرد آن چشد ز سرور
که نیابد به سالها مزدور.
بسان پاچه ٔ گاوی که از موی
برون آرد ورا شاگرد رواس .
ترا تا پیش تر گویم که بشتاب
شوی پس تر چو شاگرد رسن تاب .
- امثال :
برای آموختن نجاری چهار سال شاگرد نجار بودم .
ترکیب ها:
- شاگرد آهنگر. شاگرد ارسی دوز. شاگرد بنا. شاگرد خراط. شاگرد خیاط. شاگرد رزاز. شاگرد سراج . شاگرد عِلاقه بند. شاگرد کفشدوز. شاگرد لحافدوز. شاگرد مسکر. شاگرد نجار.
|| خادم . خدمتگار. غلام . (از بهار عجم ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). در اصل بمعنی خادم است و بمعنی تلمیذ مجازاًشهرت یافته و ظاهراً لفظ شاگرد در اصل شاه گرد بود زیرا که خادمان گرداگرد شاه و مخدوم خود استاده شده مترصد در فرمان و خدمت باشند. بهمین جهت خدمتکاران رابعربی حواشی گویند. (از غیاث اللغات ). خدمتگزاران خاص شاه . (فرهنگ نظام ). کهتر. بنده . خدمتگر. آنکه در خدمت بزرگی باشد :
ندانی که آرش ورا [ منوچهر را ] بنده بود
بفرمان و رایش سرافکنده بود
دگر همچو کیخسرو کینه جوی
که چون رستمی بود شاگرد اوی
هم آیین شاهانش نگذاشتی
یکی چشم بر تخت نگماشتی .
بدره بر بدره فروریخته باشند هنوز
که همی گویند ای شاگرد آن بدره بیار.
تو را نه چرخ و هفت اختر غلام است
تو شاگرد تنی حیفی تمام است .
شاگرد اهل علم شوی به زانک
اکنون رهی و چاکر خاتونی .
باغ در باغ گرد بر گردش
خلد مولا و روضه شاگردش .
من فتاده بدست شاگردان
بسفر پای بند و سرگردان .
زرش دیدم و زرع و شاگرد و رخت
ولی بی مروت چو بی بر درخت .
و رجوع به شاگردپیشه شود.
|| خادم و غلام و پادو حجره ٔ تاجر و بازرگان . آنکه در خدمت بازرگان و تاجر باشد بمزد. کسی که در خدمت و زیردست تاجری بمزد کار کند و دستیار مرد باشد :
همی گفت پرمایه بازارگان
به شاگرد کای مرد ناکاردان .
بفرمود خسرو بسالار بار
که بازارگان را کند خواستار
بیاورد شاگرد با او بهم
یکی شاد از ایشان و دیگر دژم .
چنین گفت شاگرد کاین یک تنست
چنان دان که مرغ از شمار منست .
خلعتهای خلیفه را بر استران در صندوقها بار کردند وشاگردان خزینه بر سر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 376). شاگرد بیاع از پس بازرگان برفت و گفت ای خواجه ، شاگردانه بده . (قابوسنامه ص 180). پدر گفت ای پسر منافع سفر... بسیار است ولیکن مسلم پنج طایفه راست . نخستین بازرگانی که ... کنیزکان دارد دلاویز و شاگردان چابک . (گلستان ). || صندوقدار. خزانه دار. موکل دخل و خرج : پیش از آنکه عامل وصل خراج اصل بدیوان گزاردی شاگرد حق حسابی و رسم عتابی درخواست .(سندبادنامه ص 105). امر فرمود تاقها رمه و شاگردان در بغداد هرچه بدان احتیاج حراست داشت ... با خود روانه گردانید. (محاسن اصفهان ). || محرر دفتر تجارت و دفتر صراف و جز آن . (ناظم الاطباء). || مهتر چارپایان . (ناظم الاطباء).
بحیله ساختن استادبخردان زمین
بحرب کردن شاگرد پادشاه زمان .
فرخی .
فضل و کرم کرد تست ، جود و سخا ورد تست
دولت شاگرد تست ، جوهر عقل اوستاد.
منوچهری .
بویوسف یعقوب انصاری قاضی قضات هارون الرشید و شاگرد امام ابوحنیفه ... از امامان . اهل اختیار بود. (تاریخ بیهقی ).
هر که شاگرد روز و شب نبود
جز تهی دست و بی ادب نبود.
سنایی .
جرم ز شاگرد و پس عتاب بر استاد
اینت به استاد اصدقای صفاهان .
خاقانی .
خِرّیج ؛ شاگرد فراراه افکنده و برساخته شده . (منتهی الارب ). || کارآموز در خدمت دبیران دیوان رسالت . وردست و منشی ومحرر و دبیران زیردست در دیوان رسائل . دست پرورده ٔ دبیران . پرورده . کار آموخته ٔ دیوان ترسل : گفت [ خواجه احمد حسن ] فردا بدیوان باید آمد و بشغل کتابت مشغول شد و شاگردان و محرران بیاورید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 152). بوسهل آمد و پیغام امیر آورد که ... خواجه باید که در این کار تن دردهد که حشمت تو باید شاگردان و یاران هستند همگان بر مثال تو کار کنند. (تاریخ بیهقی ). در خلوت که با وزیر داشت بوسهل را گفتی : بوالفضل شاگرد تو نیست او دبیر پدرم بوده است و معتمد وی را نیکودار اگر شکایتی کنی همداستان نباشم . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 614). || کارمند دون پایه . کارمند وردست : پس از این هیچکس را تمکین آن نباشد که در پیش ما خارج حدخویش سخن گوید چه فرمان ما راست و از ما گذشته خواجه ٔ فاضل را و دیگران بندگان مااند و شاگردان وی . (از مواضعه ٔ احمدبن حسن میمندی از مجمل فصیحی خوافی ). || زیردست . دست پرورد. ریزه خوار خوان . مطیع و در مرتبه ٔنازلتر از او قرار داشتن :
دست او هست ابر و دریا دل
ابر شاگرد و نایبش دریاست .
فرخی .
|| نوچه . نوآموز. پرورده . مربی . دست پرورد. برپی استاد رونده :
نخجیروالان این ملک را
شاگرد باشد فزون ز بهرام .
فرخی .
دعوی کنند گرچه براهیم زاده ایم
چون ژرف بنگری همه شاگرد آزرند.
ناصرخسرو.
کاهلی شاگرد بدبختی است . (قابوسنامه ).
شاگرد خادمان در اوست روزگار
کاستاد بحر دست جواهرفشان اوست .
خاقانی .
بهمه حال رعیت چون راعی نباشد و مطیع چون مطاع و شاگرد چون خواجه و مقتدی چون مقتدا. (نقض الفضایح ص 135).
- امثال :
شاگرد رفته رفته به استاد میرسد . (امثال و حکم دهخدا ج 2 ص 1006).
|| مرید. پیرو. مقابل مرشد. (ناظم الاطباء) : در خدمت شیخ ابوالوفا مهدی معروف به بغدادی با جمعی اصحاب و شاگردان . (از ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 111). || کنایه از حواریون و تابعان حضرت عیسی (ع ). (از قاموس کتاب مقدس ). || دستیار. که در خدمت استاد صنعتگر ایستد. که زیر دست استاد صنعتگر کار کند و کار آموزد :
یکی نامور بود بوراب نام
پسندیده آهنگری شاد کام
ورا یار و شاگرد بد سی و پنج
ز پتک وز آهن رسیده برنج .
فردوسی .
ورازرگر آمد ز روم و ز چین
ز مکران و بغداد و ایران زمین
هزار و صد وبیست استاد بود
ز کردار این تختشان یاد بود
و با هر یکی مردشاگرد سی
ز رومی و بغدادی و پارسی .
فردوسی .
آن کند در دو ماه بنا گرد
که نبیندبسالها شاگرد
باز شاگرد آن چشد ز سرور
که نیابد به سالها مزدور.
سنایی .
بسان پاچه ٔ گاوی که از موی
برون آرد ورا شاگرد رواس .
سوزنی .
ترا تا پیش تر گویم که بشتاب
شوی پس تر چو شاگرد رسن تاب .
نظامی .
- امثال :
برای آموختن نجاری چهار سال شاگرد نجار بودم .
ترکیب ها:
- شاگرد آهنگر. شاگرد ارسی دوز. شاگرد بنا. شاگرد خراط. شاگرد خیاط. شاگرد رزاز. شاگرد سراج . شاگرد عِلاقه بند. شاگرد کفشدوز. شاگرد لحافدوز. شاگرد مسکر. شاگرد نجار.
|| خادم . خدمتگار. غلام . (از بهار عجم ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). در اصل بمعنی خادم است و بمعنی تلمیذ مجازاًشهرت یافته و ظاهراً لفظ شاگرد در اصل شاه گرد بود زیرا که خادمان گرداگرد شاه و مخدوم خود استاده شده مترصد در فرمان و خدمت باشند. بهمین جهت خدمتکاران رابعربی حواشی گویند. (از غیاث اللغات ). خدمتگزاران خاص شاه . (فرهنگ نظام ). کهتر. بنده . خدمتگر. آنکه در خدمت بزرگی باشد :
ندانی که آرش ورا [ منوچهر را ] بنده بود
بفرمان و رایش سرافکنده بود
دگر همچو کیخسرو کینه جوی
که چون رستمی بود شاگرد اوی
هم آیین شاهانش نگذاشتی
یکی چشم بر تخت نگماشتی .
فردوسی .
بدره بر بدره فروریخته باشند هنوز
که همی گویند ای شاگرد آن بدره بیار.
فرخی .
تو را نه چرخ و هفت اختر غلام است
تو شاگرد تنی حیفی تمام است .
ناصرخسرو.
شاگرد اهل علم شوی به زانک
اکنون رهی و چاکر خاتونی .
ناصرخسرو.
باغ در باغ گرد بر گردش
خلد مولا و روضه شاگردش .
نظامی .
من فتاده بدست شاگردان
بسفر پای بند و سرگردان .
سعدی .
زرش دیدم و زرع و شاگرد و رخت
ولی بی مروت چو بی بر درخت .
سعدی .
و رجوع به شاگردپیشه شود.
|| خادم و غلام و پادو حجره ٔ تاجر و بازرگان . آنکه در خدمت بازرگان و تاجر باشد بمزد. کسی که در خدمت و زیردست تاجری بمزد کار کند و دستیار مرد باشد :
همی گفت پرمایه بازارگان
به شاگرد کای مرد ناکاردان .
فردوسی .
بفرمود خسرو بسالار بار
که بازارگان را کند خواستار
بیاورد شاگرد با او بهم
یکی شاد از ایشان و دیگر دژم .
فردوسی .
چنین گفت شاگرد کاین یک تنست
چنان دان که مرغ از شمار منست .
فردوسی .
خلعتهای خلیفه را بر استران در صندوقها بار کردند وشاگردان خزینه بر سر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 376). شاگرد بیاع از پس بازرگان برفت و گفت ای خواجه ، شاگردانه بده . (قابوسنامه ص 180). پدر گفت ای پسر منافع سفر... بسیار است ولیکن مسلم پنج طایفه راست . نخستین بازرگانی که ... کنیزکان دارد دلاویز و شاگردان چابک . (گلستان ). || صندوقدار. خزانه دار. موکل دخل و خرج : پیش از آنکه عامل وصل خراج اصل بدیوان گزاردی شاگرد حق حسابی و رسم عتابی درخواست .(سندبادنامه ص 105). امر فرمود تاقها رمه و شاگردان در بغداد هرچه بدان احتیاج حراست داشت ... با خود روانه گردانید. (محاسن اصفهان ). || محرر دفتر تجارت و دفتر صراف و جز آن . (ناظم الاطباء). || مهتر چارپایان . (ناظم الاطباء).
شاگرد. [ گ ِ ] (اِخ ) نام محلی است در ساحل شرقی ایران بخلیج فارس گویا نزدیک سرباز و قصر قند. (یادداشت مؤلف ).
فرهنگ عمید
۱. کسی که نزد دیگری علم یا هنر می آموزد.
۲. پسری که در دکانی خدمت می کند.
۳. وردست، کمک (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): شاگرد شوفر، شاگرد بنا.
۲. پسری که در دکانی خدمت می کند.
۳. وردست، کمک (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): شاگرد شوفر، شاگرد بنا.
گویش مازنی
/shaa gerd/ شاگرد – در مقابل استاد
پیشنهاد کاربران
برگفته از کلمه شگرد، کسی که نزد استاد شگردها را می اموزد
وردست
کلمه استاد و شاگرد ریشه ترکی دارند. استاد متشکل از دو جز ( اوست=والا=بالا ) و ( آد=نام ) به معنای والانام است که نشان از برتری جایگاه نسبت به شاگرد دارد و شاگرد نسب به استاد "در جایگاه پایین است".
ترجمه عبارت" در جایگاه پایین است " به زبان ترکی میشود :آشاقی یِردَ =آشاقییرد و به مرور زمان حرف الف از ابتدای ان حذف شده و حرف ق نیز گ تلفظ شده و تبدیل به شاگیرد شده است. ترک زبانان این کلمه را شاگیرد تلفظ میکنند.
آشاقی=پایین ، یِر= جایگاه، دَ= است
ترجمه عبارت" در جایگاه پایین است " به زبان ترکی میشود :آشاقی یِردَ =آشاقییرد و به مرور زمان حرف الف از ابتدای ان حذف شده و حرف ق نیز گ تلفظ شده و تبدیل به شاگیرد شده است. ترک زبانان این کلمه را شاگیرد تلفظ میکنند.
آشاقی=پایین ، یِر= جایگاه، دَ= است
نوچه . . . . پادو . . . . وردست . . . . .
کلمات دیگر: