تابش خورشیدی

تابش خورشیدی (به انگلیسی: Solar irradiance) به میزان قدرت تابش الکترومغناطیسی خورشید بر واحد سطح گویند. تابش خورشیدی را می توان در فضا یا در سطح زمین بعد از گذر اتمسفر اندازه گیری کرد. میزان تابش خورشیدی به فاصله از خورشید و چرخه خورشیدی بستگی دارد.North America   South America   Europe   Africa and Middle East   South and South-East Asia   Australia
North America
South America
Europe

تابش خورشیدی (solar radiation)
تابش گسیل شده از خورشید. عمدتاً شامل نور مرئی، تابش فرابنفش، و تابش فروسرخ است. با این حال، طیف کاملی از امواج الکترومغناطیسی، از موج های رادیویی گرفته تا پرتوهای ایکس، را در آن می توان یافت. ذرات باردار پُرانرژی، مانند الکترون ها، نیز از شراره های خورشیدی گسیل می شوند. این ذرات وقتی به زمین می رسند، توفان های مغناطیسی پدید می آورند و میدان مغناطیسی زمین را با اختلال روبه رو می کنند. این امر منجر به تداخل در ارتباطات رادیویی می شود.