کلمه جو
صفحه اصلی

باد دره

لغت نامه دهخدا

باددره. [ بادْ، دَ رَ / رِ ] ( اِخ ) ده کوچکیست از دهستان دیناران بخش اردل شهرستان شهرکرد. در 16هزارگزی باختر اردل واقع است و دارای 19 تن سکنه میباشد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10 ).

فرهنگستان زبان و ادب

{valley wind} [علوم جَوّ] بادی که در هوای صاف در امتداد محور درّه، رو به بالا می وزد و مؤلفۀ روزهنگام سامانه های باد کوه درّه است متـ . نسیم درّه valley breeze


کلمات دیگر: