مرتد

زندیق , مرتد

کسی که ازدین برگشته باشد
( اسم ) کسی که ازدین حقیقی عصر خود برگشته باشد : و پسرشداد مرتد مومن بود به هود علیه السلام . ۲- آنکه دین اسلام را ترک کند . مرتد فطری . کسی که در خانوادهای کافر متولد شده باشد و بهمان دین باقی باشد. توب. چنین کس در اسلام پذیرفته است . یا مرتد ملی . کسی است که قبلا مسلمان بوده و سپس مرتد شده توب. چنین کس در اسلام پذیرفته نیست .

(مُ تَ دّ ) [ ع . ] (اِفا. ) برگشته از دین .

مرتد. [ م ُ ت َدد ] ( ع ص ) از دین برگشته. نعت فاعلی است از ارتداد. اصلاًبه معنی برگشت و رجوع ، و به کسی اطلاق شود که از دین حق برگشته باشد. و در شرع کسی که بعد از قبول اسلام ترک مسلمانی گفته و از اسلام برگشته باشد :
آنانکه مفسدان جهانند و مرتدان
از ملت محمد و توحید کردگار.بریده چو طبع مؤمن از مرتد
از بد دلی و بدی و بد مهری.ای شفیع صد هزار امت چو خاقانی به حشر
بنده مرتد بود و بر دست تو ایمان تازه کرد.مرتد بود آن غافل کو در دو جهان یک دم
جز تو دگری بیند جز تو دگری داند.یک دم است آن دم که آن دم آدم آمد از حقیقت.
مرتد ره باشی ارتو محرم آن دم نباشی.- مرتد فطری ؛ کسی است که بر فطرت اسلام بوده است و از پدر و مادر مسلمان متولد شده سپس از اسلام برگشته است. توبه چنین کسی مقبول نیست.
- مرتد ملی ؛ کسی است که ابتدا مسلمان نبوده پس مسلمان شده سپس از مسلمانی برگشته است. توبه مرتد ملی مقبول است.
|| بی دین. ملحد. ( ناظم الاطباء ).
- مرتد شدن ؛ کافر شدن. ازدین برگشتن. ترک مسلمانی گفتن. از اسلام برگشتن :
عبداﷲبن سعدبن ابی سرح که مرتد شد. ( مجمل التواریخ و القصص ، از فرهنگ فارسی معین ).
مگر می خواست تا مرتد شود نفس از سر عادت
مرا این سر چو پیدا شد بریدم سر به پنهانش.گر فرو استد کسی مرتد شود
بعد از آن هرگز هدایت نبودش.

کسی که از دین برگشته باشد.