اسیب

اجهاد , اذی , ازعاج , جرح , صدمة , مراهق

( آسیب ) ( اسم ) ۱ - زخم کوب ضرب . ۲ - عیب و نقص یا شکستگی که بسبب ضربت و زخم پیدا شود صدمه .۳ - تعب رنج مشقت . ۴ - آفت بلا نکبت مصیبت . ۵ - گزند آزار . ۶ - زیان ضرر. ۷- لگد آلیز . ۸ - تماس سایش تلافی . ۹ - تبش هرم .۱٠ - دمش وزش نفحه .
زخم کوب

---

آزار، گزند، درد، رنج، صدمه، زیان، خسارت، کوب، ضرب، ضربه
صحرائی در خوارزم شاه ملک فرود آمد با لشکر بسیار بصحرائی که آنرا اسیب گویند .

( آسیب ) ( اِ. )۱ - زخم ، صدمه . ۲ - رنج . ۳ - آفت ، بلا. ۴ - آزار. ۵ - زیان ، ضرر.

( آسیب ) آسیب. ( اِ ) زخم. کوب. ضرب :
به آسیب پا و بزانو و دست
همی مردم افکند چون پیل مست. || صدمه. کوس. کوست. عیب و نقص یا شکستگی که از زخم و ضرب پیدا آید :
همان گرد بررفت مانند دود
ز آسیب رخساره مه شخود.اندوهم از آن است که یک روز مفاجا
آسیبی از این دل بفتد بر جگر آید.بدین شهر دروازه ها شد منقش
از آسیب و از کوس چتر و عماری. || ضرب. ضربت. زخم. ضربه :
که گشتستند از آسیب شمشیر و سنان تو
بنقش پیل گرمابه بشکل شیر شادروان. || لطام :
سر بادبانها برآمد بر اوج
بجنبید کشتی ز آسیب موج. || تعب. رنج. مشقت. کلفت :
چه آزادند درویشان ز آسیب گرانباری
چه محتاجند سلطانان به اسباب جهانبانی. || جرح. خستگی. فکاری :
ز آسیب شیران پولادچنگ
دریده دل شیر و چرم پلنگ.رسیده آفت نشبیل او به هر کامی
نهاده کشته آسیب او به هر مشهد. || آفت. نکبت. بلا. فتنه. مصیبت. خطر. آکفت :
سپهدار هندوستان شاد گشت
کز آسیب اسکندر آزاد گشت.و هیچ آسیب نبود اندرین روزگار بسیستان تا آمدن طغرل. ( تاریخ سیستان ). بوسهل آمد و پیغام آورد که خواجه بروزگار پدرم آسیبها و رنجها دیده است... باید که در این کار تن دردهد. ( تاریخ بیهقی ).
اقلیم پارس را غم از آسیب دهر نیست
تا بر سرش بود چو توئی سایه خدا. || زیان. ضرر :
نه آسیب یابد بدین گنج تو
نه ارزد همه گنجها رنج تو.- آسیب آسیب ! ؛ الخطر الخطر! حذار حذار! اَلحذَر :
ای برادر سخن نادان خاری است درشت
دور باش از سخن بیهده آسیب آسیب ! || گزند. آزار :
دلش باد شادان و تاجش بلند
تنش دور از آسیب و جان از گزند.چون بایشان بازخورد آسیب شاه شهریار
جنگ ایشان عجز گشت و سحر ایشان بادرم.او را [ دانیال را ] با شیری در چاه کردند هیچ آسیبی نرسیدش. ( مجمل التواریخ ). زینهار تا آسیبی بدونزنی. ( کلیله و دمنه ). اگر روباه در حرص و شره مبالغت ننمودی... آسیب نخجیران بدو نرسیدی. ( کلیله و دمنه ).

( آسیب ) ۱. هر عیب، نقص، یا جراحت که به سبب عاملی مانند ضربه ایجاد می شود، صدمه.
۲. تماس، سایش.

آسیب
اک

---

اک