علوم طبیعی

منظور از علوم طبیعی در قاموس اسلام آن دسته علومی است که در نهاد آنها دست قدرت طبیعی بودیعت سپرده که در اثر آن طبایع آثار و مآثری بجا می گذارند مانند طبیعت آتش و طبیعت آب و طبیعت نبات و جماد و حیوان و طبایع افلاک و اجرام و غیره که خواص و آثاری در سایر موالید و عناصر بجا می گذارند – چون علم طب و مکانیک و فیزیک و شیمی و زمین شناسی و نبات و جماد و حیوان و انسان شناسی که هر یک صدها شعبه دارد .
اقسام علوم طبیعی :
ابوعلی سینا در کتاب شفا اقسام علوم طبیعی را بهشت فن تقسیم نموده :
1 ) فن اول : سماع طبیعی .
2 ) فن دوم : آسمان و جهان که امروز به فیزیک و هیئت تقسیم شده .
3 ) فن سوم : کون و فساد .
4 ) فن چهارم : فعل و انفعالات که امروزه فیزیک و شیمی گویند .
5 ) فن پنجم : در کائنات جوّ و بیان معادن است که امروز معرفة الارض و جغرافیای طبیعی و معدن شناسی و نیز قسمتی از فیزیک را تشکیل می دهد .
6 ) فن ششم : معرفت نفس است که امروز قسمتی از آن معرفة الحیوة و تاریخ طبیعی و قسمتی مربوط به فلسفه شده و علم النفس بانواع مختلف تربیتی و وجدانی و غیره تقسیم گشته .
7 ) فن هفتم : معرفت النبات است یعنی نبات شناسی .
8 ) فن هشتم : معرفة الحیوان است که معرفة الحیوة و کلیه شعب آن می باشد « جانور شناسی بطور عموم ».

علوم طبیعی ( به انگلیسی: Physical sciences ) دانش هائی هستند که موضوع آن ها بررسی ویژگی های فیزیکی طبیعت ( به معنای وسیع آن، یعنی همه جهان ) است. به این معنا علوم طبیعی از علوم انسانی متمایز است. در علوم طبیعی کوشش می شود تا پدیده های طبیعی با روش علمی و براساس فرآیندهای طبیعی ( و نه الهی یا عرفانی و مانند آن ) توضیح داده شود.
گاه منظور از علوم طبیعی همان علوم زیستی است ولی این کاربرد رایج نیست و علوم زیستی بخشی از علوم طبیعی به شمار می رود.

این دو واژه عربی است و پارسی آنها این است:
ویداس آیوت ( وید= علم؛ اوستایی + پسوند چیوان ( = جمع ) سنسکریت «اس»؛ آیوت از سنسکریت: آیوتپَتیکا= طبیعی )

علوم تجربی بخشی در واقع از علوم طبیعی ( روش علمی ، دانش های علوم زیستی ) است

علم شناخت اشیا

علوم طبیعی یعنی ھمہ آن چیزھای کہ طبیعت یا فطرت بہ آن تاثیر می گزارد ۔ علم الانسان ۔علم الارض ۔علم شیمیای ۔فزیکی و علم الحیوان و اجرام وعلم الکیھان و نباتات