مدافع

مدافع (به انگلیسی: Defender) بازیکنی است که در پشت هافبک ها قرار دارد و مهم ترین و اولین هدفش پشتیبانی از دروازه بان است. وظیفهٔ اولیهٔ او جلوگیری از گلزنی حریف است. به طور عمده در فوتبال مدرن چهار نوع مدافع تعریف می شود: مدافع میانی (به انگلیسی: Centre-back)، مدافع پوششی (به انگلیسی: Full-back)، مدافع جلوزن (به انگلیسی: Sweeper) و مدافع کناری (به انگلیسی: Wing-back) که در واقع می توان به نوعی مدافع جلوزن و کناری را به ترتیب نمونه پیشرفته تر مدافع میانی و پوششی دانست. استفاده از مدافع میانی و پوششی در فوتبال مدرن تقریباً ضروری است در حالی که جلوزن و مدافع کناری فقط در برخی از سیستم ها یا برخی از زمان های بازی استفاده می شوند.
دفاع منطقه ای:که طی آن هر مدافع میانی عهده دار قسمتی از ناحیه زمین خودی می شود.
دفاع نفر به نفر: که طی آن هر مدافع میانی عهده دار خنثی سازی حرکات یکی از بازیکنان رقیب می شود.
مدافع میانی یا دفاع وسط یا دفاع آخر بازیکنی است که وظیفه اصلی آن، ناکام گذاشتن بازیکنان رقیب، به ویژه مهاجم اول (مهاجم نوک) در گل زنی است که وی این کار را با استفاده از جلوگیری از شوت زنی و پاس کاری، ایجاد مزاحمت و یارگیری انجام می دهد.
از آن جا که در فاز دفاعی، مدافع میانی نزدیک ترین بازیکن (غیر از دروازه بان) به دروازه است در آفسایدگیری و هدایت تیم از عقب، نقش مهمی دارد، بنابراین یک مدافع میانی می تواند خط دفاعی را با خود همراه کند، در مواقع آفسایدگیری آن را جلو بیاورد یا هنگامی که تیم مقابل در فاز هجومی قرار دارد، خط دفاعی را به دروازه خودی نزدیک کند.
هنگامی که توپ به مدافع میانی می رسد، بسته به موقعیتی که در آن قرار دارد یا به زیر توپ می زند یا با پاس های کوتاه هم تیمی های خود را صاحب توپ می کند، چنانچه حمله تیم حریف گسترده و با نفرات زیاد باشد احتمالاً به زیر توپ خواهد زد ولی اگر بخواهد یک ضد حمله را شروع کند به بازیکنان دیگر پاس خواهد داد.