دشمن سخت
دارو در کرانه دهان کسی ریختن لد .
دارو در کرانه دهان کسی ریختن لد .
لدود. [ ل َ ] (ع اِ) دارو که در یکی از دو کرانه ٔ دهان ریزند به دارودان . ج ، اَلِدّة. و فی المثل : جری منه مجری اللدود. لدید. (منتهی الارب ). دارو که به یک سوی دهان فروکنند. (مهذب الاسماء). || دردی است که در دهان و گلو حادث شود. || (ص ) خصومت کننده . (منتهی الارب ). جدل کننده : خصم لدود؛ دشمن عنود.
لدود. [ ل ُ ] (ع مص ) دارو در کرانه ٔ دهان کسی ریختن . (منتهی الارب ). لدّ. رجوع به لدّ شود.