شنم

پاره آتش که بر جهد یا کافتن و یقال

شنم. [ ش ِ ن َ ] ( ع اِ ) پاره آتش که برجهد. یقال : یتطایر شنمه ؛ ای شراره من الغضب. ( منتهی الارب ). بمعنی شلم. شراره غضب. ( از اقرب الموارد ) .

---

شنم. [ ش َ ] ( ع مص ) خراشیدن. ( منتهی الارب ). خدش. ( اقرب الموارد ). || کافتن و یقال : رمی فشنم ؛ ای خرق طرف الجلد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

---

شنم. [ ش ُ ن ُ ] ( ع ص ،اِ ) گوش بریدگان. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).