سعادت بخش

( صفت ) آنچه نیکبختی آورد : [[ نظری سعادت بخش از مشتری آسمان جلال ... بدو متصل یافتم ]] .

سعادت بخش. [ س َ دَ ب َ ] ( نف مرکب ) بخشنده سعادت. که خوشبختی دهد. سعادت دهنده :
گرچه هر کوکب سعادت بخش
بر گذر دیده ام ز طالع خویش.آن سعادت بخش حضرت بخش نارد کرد از آنک
دیو را فردوس مأوی برنتابد بیش از این.